Vrediger dan stilte

.

 Foto + haiku: Strand Breskens, donderdag 6 maart 2025.  

 De haiku werd mee opgenomen in de gedichtenroute 'Poëzie in de Branding' te Bergen aan Zee.  

Luisterend naar het landschap

.

.

Kabbelend water 

klotst over keien heen 

ik verdwijn in het deinen. 

© bert deben 

Ourthe, Durbuy, dinsdag 6 sept. 2022. 

Zorgeloos

.

.
ZORGELOOS

 

Ik wandel met mijn voeten door het water 

zo simpel kan het zijn soms, het bestaan 

het leven is een komen en een gaan 

een opsomming van vroeger en van later 

soms is het een geschenk en soms een straf 

maar even denk ik niet aan het gewicht 

de zon schijnt zonder zorg op mijn gezicht 

en al wat is of was valt van me af. 

© bert deben 

Muscat (Oman), dinsdag 8 februari 2022. 

fotograaf: Bart Leagre

.
.

Een ster aan de hemel

.

De zon reflecteert

op het stilstaand water

een ster aan de hemel 

 

© bert deben

Hengstdijk, maandag 25 september 2017.

Even is alles altijd ...

 .

Het water kabbelt

zich van geen tijden bewust

de eeuwigheid in ­~

even is niets van belang

even is alles altijd. 

. 

© bert deben

Hengstdijk, maandag 28 november 2016.

 

 

schaduw van riet

 .                                                          .

   .                                         .

schaduw van riet

kabbelt rustgevend op

zacht deinend water 

 

© bert deben

Hengstdijk, maandag 7 december 2015

 

 

 

Een groepje meeuwen

                                                                                                                                                                                                                                                

foto: Scheldewandeling in oktober © bert deben

                                                                                                                                         
                                                                                                                   

Een groepje meeuwen

kabbelend op het water

en dan handgeklap 

 

© bert deben

Hengstdijk, maandag 26 oktober 2015

 

 

 

 

Het donkere water

.

      xxxx 

 

 

gepubliceerd dec. 2014 in Schoon Schip jg 21 nr 4
+ juli 2015 in Kunstboek 'Tussen Hemel en Aarde' en Nieuwsbrief 25 van Kunstencentrum Mansveld

Dichter in de winter

.

Bij het water

.

   werd gepubliceerd als puntgedicht op de website van een twee powezie

Verdronken Land

.

digitaal beeld: ‘Seashore’ van Aaf Woldinga

 

 

Verdronken Land

.

Het noodweer kende geen genade

verzwolg, verslond en overspoelde

wat mens aan land voor zich bedoelde

tot alles weer in water waadde

 

het kolkte ver voorbij het strand

en brak door dijken en door muren

een levenswerk in weinig uren

verdween in een verdronken land

 

de zee werd om haar storm gevreesd

maar kon men deze kracht voorzien

of diens verwoesting langs de kusten

 

alsook hoe stil een tijd nadien

het water toch weer zou gaan rusten

alsof het nooit was hels geweest.

 

 

© bert deben

Antwerpen + Vogelwaarde, augustus 2009

oorspronkelijk geschreven voor de poëziewedstrijd ‘Verdronken Geschiedenis’ 

van de Stichting Cultureel Erfgoed Zeeland

 

 

In 2013 genomineerd voor de Citer-poëzieprijs ‘Gedichten & Beelden’ van Het Park Vertelt te Oosterbeek, een wedstrijd waarbij een gedicht moest passen bij één van de zes kunstwerken die daarvoor werden uitgekozen, in dit geval bij 'Seashore' van Aad Woldinga. De genomineerde en publicabele gedichten werden opgenomen in een bundeltje dat op het festival te koop werd aangeboden en in bijlage werd meegezonden met het eerstvolgende nummer van het tijdschrift Poëziepuntgl.

Er werd ook nog een tweede gedicht van mij genomineerd: ‘Verheven', bij de foto‘Still’ van Karin Methorst - dit kan men lezen door te klikken op: 'Verheven'

Het uitgestelde poëziefestival 'Het Park Vertelt' ging door op zondag 25 augustus 2013

Winnaar van de Citer-prijs 2013 was de Belgische dichter Paul Vincent.

Vloed

 

Vloed

Oh verleiding van het koude water 

de laatste adem uit mijn mond 

het raken van de ondergrond 

het vredig daarna verder zweven 

hoe meer ik sterf hoe desolater 

ik daarna verder ga met leven. 

© bert deben 

Antwerpen, zondag 12 oktober 2003, zittend aan de Schelde. 

Kristal

(Kamperland, 4 juli 1993)  

Opgedraaid en woedend

sprong ik in de Oosterschelde

zwom voorbij de boeien

de pier, de stroming in

ver voorbij de veiligheid

de waterkering spoelde

schuimend ijskoud water

waarin ik me voelde als kristal

en genoot van de pijn

van afscheid

van één zijn met de zee

op het strand stond

de menigte, vragen stellend

en ieder had een antwoord

‘zelfmoord’ heette het in de volksmond

niemand die iets doen kon

buiten wachten op het resultaat

tegen de stroom in

net als heel mijn leven al

vechtend tegen koude

golven en vermoeidheid

overwon ik mezelf

de zee

en de mensheid

ik bewees

dat mijn leven

de strijd nog waard was.

© bert deben

6 juli 1993. 

 

Geëngageerd

Alweer een monster zonder waarde

een rijmend ongerijmd gedicht

ten eerste aan mezelf gericht

de inhoud: mensen hier op aarde

met minder water dan benzine

‘water?’ – vraag je

                                  wel dat is wat

jij vlot laat lopen in jouw bad

en ik bedoel dan geen urine

ach zo, jij vindt dat eerder tof

en dat ze dan maar ruilen of

zich gaan beklagen bij hun maker

wel, wat je zegt is des te raker

maar hoe verandert dit het leven?

Ik,

heb tenminste een gedicht geschreven!

© bert deben

Edegem, juni 1989.

1990 gepubliceerd in literair tijdschrift Gist, jg. 13 nr. 3