de onrust bruist vooral bij nacht
en trekt naar waar er iemand wacht
op mij misschien, de sfeer is grillig
de blikken kijken als een schicht
er zijn er bij ook van erkenning
verlangen hier is een gewenning
aan telkens weer een nieuw gezicht
er wordt getast en afgekeurd
men wil een ander of wat later
als voorkeur wat wordt bijgekleurd
of als die ander iemand anders wil
het park verleidt, maar niemand praat er,
de nacht is van ontberen kil.
© bert deben
.
Tja, kijken en keuren. Totdat de frank valt.
BeantwoordenVerwijderennaast erg mooi
BeantwoordenVerwijderenook zeer herkenbaar...;-)
mooi
BeantwoordenVerwijderenknap!
BeantwoordenVerwijderen