Uit
Een
lelijk
sparretje
met Kerst
kwam van verdriet
een traan geperst
omdat niemand het versieren wou
graag wat warmte in de kou
was het boompjes grootste wens
toen trok een
man met dikke pens
en vreemde jas en lange baard
het lelijke boompje uit de grond
enkel goed
maar voor de haard
mompelde de kerel tot zijn hond
het sparretje
nu vol van vuur
leerde in zijn laatste uur:
wees, boompjes, in de buurt van mensen
steeds heel voorzichtig met uw wensen!
©
bert
deben
Antwerpen, zondag 24 december 2006.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten