Kathmandu

.

.

Kathmandu

Ik vind geen rust in Kathmandu 

de Boeddha dient als souvenir 

het paradijs dat vind je hier 

slechts als je stoned bent, ogen toe  

 

en inhaleren, hasj doet hopen 

stel je voor: geen werkelijkheid 

jezelf maar ook het westen kwijt 

op elke straathoek kan je kopen  

 

eenieder hoopt wat op te strijken 

toeristen hebben dollars bij 

een beetje lach maakt hen al blij 

ze zijn nog dommer dan ze lijken  

 

“Which country sir?” en niets dan lof 

voor dollars doet men graag alsof.  

 

© bert deben 

Kathmandu, 12 oktober 2001. 

.

Ik ken de weg, maar ik verdwaal …

.

Ik ben niet goed, ik ben niet slecht     

soms hypocriet maar wel oprecht     

ik ben mezelf en iedereen     

waarvan geen één de waarheid zegt     

de waarheid is slechts een verhaal     

dat andere waarheden weerlegt     

soms ben ik God en soms banaal     

ik ken de weg, maar ik verdwaal …     

© bert deben     

Kathmandu, 11 oktober 2001.         

Bagmati River, Kathmandu, offering petals for Patrick

photographer: Eddy Gysbrechts

Ondanks al de ruimte

.

Gebed voor de liefde

.

gebed voor de liefde, Beerse, 21 september 2001

geschreven tijdens de huwelijksplechtigheid van Annemie en Bruno

en voorgedragen als afsluiting van de kerkviering.

.

September, einde zomer

Ik ben september, einde zomer

ik ben een tempel in verval

nog steeds een dichter en een dromer

maar wat moet komen weet ik al

zo zie ik barsten in de muur

terwijl de hemel grijzer kleurt

en ook hoe zonder veel censuur

mijn gevel hier wordt afgekeurd

ik ben een tanende attractie

die het moet hebben van publiek

dat net als ik verouderd is

van wat ooit passie was een fractie

en vol besef van de tragiek

dat ik nog steeds de liefde mis.

© bert deben

Antwerpen, zaterdag 1 sept. 2001, herwerkt feb. 2022.

Beeld: Gevallen Icarus voor Griekse tempel.

.

mei 2022 gepubliceerd in bundel Vertalersweelde, Charles Baudelaire e.a.  

reflecties bij nieuw vertaalde gedichten van Baudelaire.  

https://bertdeben.blogspot.com/2001/09/september-einde-zomer.html  

 

Dichter bij

.

.

Huid op huid

 

Je kleeft als huid op huid op mij
tot wrevel toe en zwijgend wachten
en vleiend vol verbeeldingskracht
ik schuif jou steevast weer opzij

een trouwe hond, zo tam ben jij
die wakker blijft en kijkt naar mij
en hoopt dat hij mijn knecht mag zijn
maar ik verdwijn, mijn wil, mijn wet

en teder naast mij neergezet
terwijl ik mij weer langzaam kleed
bedank je mij voor wat ik deed
en wat je van mij slikken mocht

de woorden die ik daarbij zwijg
zijn niet degene die jij zocht ...

© bert deben
Ekeren, Maria Hemelvaart, woensdag 15 aug. 2001
Voor Stefaan II, 2de ontmoeting.

Fermette les Beaux-Arts

Esch sur Sûre

.

 .                © bert deben - Esch sur Sûre (G.H. Luxemburg), 12 juli 2001, voor Frank B.

   

Je geurde net zo lekker als

Je geurde net zo lekker als 

de eerste keer, naar echte man  

eerlijk gezegd, je belde mij 

en ik herinnerde niet meer 

wie je even was geweest voor mij 

voorbijgegaan in tal van namen, in 

één nacht samen, niet eens wachtend 

in het gastenboek tot nog een keer 

je kwam terug in mijn geheugen 

en in mijn huis en in de leugen 

dat ik nooit meer als een hondje wil 

gebonden zijn, als een klein hernieuwd 

verleden heb je jezelf weer afgewend 

nog altijd dierbaar onbekend. 

© bert deben 

Ekeren, 06 juli 2001 – voor Dominique. 

 

 

Noorman

.

.

Noorman  
 
Oh ijdeltuit vol mooie spieren 
wat breng jij mij dan pure lust 
het paargedrag van wilde dieren 
een mond die niet eens teder kust 

een boom ben jij die slechts kan sieren 
van vrucht noch toekomst zich bewust 
gevoelens, maar alleen summiere 
een staat waarin je stoer berust 

toch streel je constant mijn verlangen 
en smacht ik naar jouw prachtig lijf 
oh Noorman der brutale fjorden 
belust ben ik aan jou verhangen 

kom maak in mij begeerte stijf 
ik wil door jou genomen worden! 


© bert deben 
Antwerpen, 21 juni 2001, voor Dirk J. (na diens tweede fitnesstraining) 

Foto: Rollo Lothbrok (Clive Standen) in Vikings

De man voor wie het proper is

.

.

Ik heb geduld 

Ik heb geduld, ik ben een wachter 
twee wasjes lang: één wit, één bont 
hygiëne staat hier voor gezond 
en alles geurt naar wasverzachter 

ik zeemde keurig ook de ruiten 
de vloer is proper, alles net 
van op het opgemaakte bed 
staar ik vol afwachting naar buiten 

waar is hij nu, die ik zo mis 
de man voor wie het proper is 
ik scheerde mij, ik ging in bad 
ik vijlde ook mijn nagels bij 

waar zit je, zak, vertel het mij 
ik heb het nu wel wat gehad! 


© bert deben 

Antwerpen, zondagavond 17 juni 2001 

.

When Night is Falling

.

Foto uit de film: When Night is Falling                           

.. 

Zoekertje

Zoekertje  

 

Jonge knappe gay boy, slank (62 j., 1.68 m., 95 kg)

onbehaard en blond, zoekt voor vriendschap dito man

(niet ouder dan 35 j.) indien brildrager of niet ernstig 

gelieve zich te onthouden, ook kleurlingen welkom.  

 

Toen drie maand later nog niemand

gereageerd had op de annonce

verweet hij het homomilieu een

totale leegheid en vooral

een enkel maar uit zijn op seks.  

 

© bert deben

Roosendaal, zondag 10 juni 2001, overstap trein Amsterdam - Antwerpen 

 

Ik hou jou in gedachten

 

. 

Jonge besjes

. 

Het regent als ik afscheid neem

ik hou jou in gedachten

twee marktjes en twee dagen samen

de Amsterdamse grachten

 

en waar jij woont en openbaar

als jonge besjes hand in hand

in rubber ook en in elkaar

en zelfs in Broek in Waterland

 

ik zag jou soms en soms ook niet

we praatten, aten, lachten

de zon scheen toen ik afscheid nam

 

ik hou jou in gedachten.

 

 

© bert deben

Amsterdam, zondag 10 juni 2001 – voor Jille.

 

 

 

 

De helft van de tijd

De helft van de tijd lig ik op sterven

ik snijd mijn leed aan tot gedichten

ik scherp ze aan tot ze ontwrichten

en mutileer mij met de scherven

ik toon mijn huid vol diepe kerven

ziehier mijn lijf, het fel bekoorde

ziedaar mijn ziel, een flink gestoorde

en laat dat beeld een plaats verwerven

ik toon jou tekens van gemis

maar etaleer het met een lach

en zeg: kom nader en tast toe

je tast met vingers vol ontzag

en proeft mijn vlees, maar niet echt hoe

het vlees al lang bedorven is.

© bert deben 

Antwerpen, maandag 4 juni 2001 – 2de pinksterdag, voor Jille.  

 .

Nog steeds jouw geur

 

Ik ben nog steeds geheel jouw geur 
ontkleurd tot smaak van zaad 
ik draag mijn driften als gewaad 
waarin ik zacht mezelf verscheur 

tot bloedens toe, tot open wonden 
verkondig ik, dat ik van liefde ben 
terwijl ik niet mezelf herken 
maar zij die ooit te wachten stonden 

hopend op dat ene woord 
ik zie mezelf ook tussen hen 
verbitterd door teveel geloof 

geen enkel doel, maar wel gescoord 
alweer een lijf dat ik verken 
ik spuug mijn zaad tot ik verdoof. 

© bert deben
Antwerpen, donderdag 24 mei 2001,  

voor Stefaan II

Vreemdsoortig doodgewoon

.
Ik ben vreemdsoortig doodgewoon 
overdag ben ik loketbediende 
soms wat naïef, soms helder ziende 
en meestal tastend naar de toon 

ik heb slechts een gemiddeld loon 
waarvan ik iets meer dan een tiende 
aan een kind geef dat beter verdiende 
dan mij als vader – ik woon 

in een huisje in de rij in de stad 
waar niemand niemand kent 
of niemand iemand van dichtbij 

en soms dan trek ik ’s nachts op pad 
en wordt een vreemde man door mij verwend 
en soms, verwent een vreemde man ook mij. 


© bert deben 
Antwerpen, dinsdag 15 mei 2001, 20 jaar na mijn huwelijksdag. 

.

Nijntje op Reis

Nijntje trok op avontuur

Gepakt met lijf en lieve lach

Op weg naar grootstad Amsterdam

Het was daar Koninginnedag

Nijntje had een afspraak daar

Met Dr. Psy, zo tussendoor

Gaf Dr. Psy aan Nijntje lief

Zijn warmte en een luisterend oor

En Nijntje hij vertelde maar

Van vrouw tot man tot allemaal

Van elk wat moois en elk de pijn

Bij elke naam een nieuw verhaal

De Dr. keek, de Dr. zag

In eerste plaats ook Nijntjes lach

En hoe hij toch nog lachen kon

De Dr. zag en overwon

Hij toonde Nijntje Amsterdam

Zijn vrienden en zijn tederheid

En Nijntje vond dit alles mooi

En wilde weer zijn hartje kwijt

Maar Nijntjes hartje was verdeeld

Aan vriendjes en door ’t vrije leven

Hij vond de Dr. lief en zacht

Maar kon hem slechts een stukje geven 

.

De Dr. wijs en vol begrip

En denkend aan het woord ‘misschien’

Drong niet zichzelf aan Nijntje op

Maar zei hem graag terug te zien

En Nijntje knikte knuffelend

En voelde zich geliefd en blij

Maar wist dat ’t leven verder ging

Met weer een nieuwer naampje bij

En Nijntje nam de trein terug

Naar verder gaan in ’t vrije leven

(hij wilde wel zijn hartje kwijt maar

kon niet meer dan scherfjes geven)

Oh gaat het dan zo slecht met Nijn

Dat hij niet meer van één kan zijn

Maar met zijn glimlach opgezet

Bemint in steeds een ander bed ?

Nijntje stelt zich zelf in vraag

En zucht en zegt : “Ik weet het niet

Ik wil alleen de liefde maar

Maar daarbij nooit meer het verdriet!”

En Nijntje concentreerde zich

En zag voor hem nu weer ’t gezicht

Van Dr. Psy, nog warm in zijn herinnering

En Nijntje schreef een nieuw gedicht.

© bert deben

alias ‘Nijntje’, treinrit Amsterdam – Antwerpen

1 mei 2001, voor Jille (alias Dr. Psy) 

 

Boulevard of broken dreams

Ik wandel door een straat met
enkel huizen waar ik woonde
van koning tot onttroonde
en zie door elke muur nog ieder bed

nog elke stoel waar ik mij neergezet
van alle fouten ooit verschoonde
de treurnis en de weggehoonde
lieflijkheid – met trage tred

passeer ik peinzend elke gevel
elke wroeging, elke wrevel
elk thans van pijn ontdaan gemis
ik lach mijn oude partners teder toe

gekwetst zien zij alleen maar hoe
mijn glimlach afgemat van leven is.



© bert deben
Antwerpen, 1 april 2001 


Nominatie Poëziewedstrijd HolebiHuis Vlaams Brabant, Leuven 2009.

 

Ik blijf dansen

. 

Droomhuis in Lillo

. 

. 

Mijn droomhuis in Lillo kijkt uit op de Schelde 
de Schelde stroomt eeuwig, de dichter droomt 
en staart in de verte naar enkel stilte 
hij voelt hier in hem hoe gemoedrust ontkiemt 

ver weg van verleiding en dwang van de stad 

de dichter wordt één met het huis en schrijft 

het huis kijkt uit naar een boot op de Schelde 

terwijl op de Schelde de eeuwigheid drijft. 

© bert deben 

Malle, zaterdag 17 maart 2001 

opdracht psychosociaal weekend: schrijf iets over je droomhuis.

Ontbloot tot canvas

.

Antwerpen, zondag 4 maart 2oo1, voor Dirk J., herschreven zaterdag 8 mei 2021 te Vogelwaarde 

de Fabel van Frits en Frank en Frauke

.

Frits en Frank en Frauke

Frits, een gids uit Sleeswijk-Holstein

gidste Frank en Frauke door de grote stad Berlijn

Frank sprak Frans en Frauke Fries en

Frits, de gids, sprak enkel Duits, maar allemaal

spraken zij gebarentaal

een taal waarin de handen letters zijn

en letters samen stille woorden

een taal die niemand hoorde

maar iedereen verstond  

Frits, de gids, bewoog ook met zijn mond

maar veel geluid kwam daar niet uit

ach wat, door al die auto’s in de stad

kon niemand iemand ooit verstaan

dus kon het enkel beter gaan

met tekens en gebaren

en Frank zei ‘ooh’ en Frauke ‘aah’ en

beiden vonden zij de stad zo mooi

dat zij besloten er te wonen  

Frank en Frauke, net als Frits

die spelen alledrie nu gids

en gidsen gasten door de stad

waar zij de mooiste plaatsjes tonen

dat doen ze nu al jaren

in elk hun taal en woordenschat

maar als ze ’s avonds samenzijn

dan spreken zij nog altijd fijn

de stille taal van hun gebaren. 

 

© bert deben

Antwerpen, 10 feb.2001.

 

 

Nevel

.

.