zaterdag 18 januari 2020

Grensgeval

.
Baarle-Hertog (BE), Baarle Nassau (NL), 19 september 2018
gedicht © bert deben - picture by Carey Taylor
gedicht gepubliceerd in bundel ‘Vrijspraak’ van uitgeverij Proces-Verbaal feb.2020
+ sept. 2020 gepubliceerd in in paperback Po-e-zine editie XVI 'Reflectie' 
 

4 opmerkingen:

  1. Goed verwooord, chapeau en doe zo voort.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. een gedicht dat nu een extra betekenis krijgt... Toen ik het schreef leken onze grenzen nog een absurd gegeven, ondertussen zijn er in Baarle Nassau winkels half open (het Nse gedeelte) en half gesloten (het deel in België) en hier vlakbij, in het dorpje Koewacht (dat ook in NL én BE ligt), mogen dorpelingen zelfs te voet de grens niet meer over om een brood te kopen bij de bakker daar ... Nu sta ik met beide benen in NL om bij mijn partner te kunnen zijn, die mij liefdevol verzorgt, wat hij, als Nederlander, niet zou mogen of kunnen doen als ik nu in België zou verblijven, een land in staat van beleg vanwege een virus dat geen grenzen kent.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Tot de sluiters van grenzen

    …..
    Ik op mijn dorp, ik op dit grensdomein
    Van ’t vasteland, erken geen lijn
    Die de aarde in stukken deelt.
    Er is geen staatsgod en geen volksprofeet
    Die mij een slip van ’t nadeloze kleed
    Van de aarde ontsteelt.
    …..
    Open uw grenzen.
    Doe al uw dwaasheid weg.
    Voeg u als bescheiden mensen
    In het gemeenzaam overleg.
    Wij zullen de aarde bouwen
    Met u, met allen.
    Laat dan uw bijlen in de stammen houwen
    Van haat en bijgeloof, zodat zij vallen.
    …..

    (Albert Verwey)

    BeantwoordenVerwijderen