Als
een God van uit mijn hemel
kijk
ik op de mensheid neer
op
hun gedrag in het verkeer
op
hun gewriemel en gewemel
dertig
meter onder mij
rustig
zittend in de zon
op
mijn bankje op ’t balkon
gaat
geraas aan mij voorbij
auto’s
komen, auto’s gaan
mensen
kruisen op een pad
na
te hebben stil gestaan
het
lijkt me wel het echte leven
wie
van hen vermoedt er dat
hun
wandel hier wordt neergeschreven.
©
bert deben
Antwerpen,
vrijdag 10 april 2015, een
eerste balkongedicht.
. 
