.
Aloys Oude Weernink
Borne
1 sept. 1945 – Apeldoorn 23 april 2015
De spiegel die boven mijn bed hangt
(voor matthijs v.)
(voor matthijs v.)
de
spiegel die boven mijn bed hangt
laat
af en toe engelen door
daar
mag ik dan even mee spelen
daar
zijn die engelen voor
en
god die het allemaal aanziet
die
moedigt mij vaderlijk aan
om
dicht bij mijn spiegel te blijven
en
nooit meer mijn bed uit te gaan
maar
ik wil zo donders graag leven
en
alles wat god verbiedt doen
dan
zie ik mijzelf in die spiegel
en
geef ik ook die maar een zoen
©
Aloys Oude Weernink
De
Dood
.
de
dood is mooier dan ik denken kon
een
drastische einde aan teveel verlangen
waaraan
ik mijn geluk had opgehangen
een
drastisch einde in de felle zon
de
dood vermocht mij in zijn net te vangen
alsof
hij ’t altijd van het leven won
alsof
het leven bij de dood begon
zo
bood ik god mijn beide wangen
mijn
prins ik zie je zo graag komen
al
is het meestal slechts in dromen
je
vrede is voor mij een omen
ik
zie je niet graag ook weer gaan
al
ben ik daarna heel voldaan
een
waan waarin ik dood wil gaan
©
Aloys Oude Weernink
Aloys Oude Weernink, dichter, schrijver, levensgenieter en veel meer, is na een periode van afnemende gezondheid op donderdag 23 april 2015 in alle rust overleden.
Aloys was oprichter en 20 jaar lang redacteur van het tweemaandelijkse literair tijdschrift Gist. Het gedicht ‘De Dood’ plaatste Aloys toepasselijk in het afscheidsnummer van Gist (jg 20, nr 6) – ‘De Spiegel die boven mijn bed hangt’ hing dan weer een tijdlang in boekhandel ’t Verschil n.a.v. een door mij ingericht poëziegebeuren in 2001, waarbij Aloys een gesmaakte voordracht gaf.
Als kleine ode aan en als afscheid van Aloys, wilde ik deze gedichten hier graag nog een keer onder de aandacht brengen. Met dank ook voor zijn jarenlange inzet voor de literatuur in het algemeen en persoonlijker: voor al de aanmoedigingen die hij mij destijds als beginnend dichter gaf door o.a. regelmatig werk van mij op te nemen in literair tijdschrift Gist.
