Kristal
(Kamperland, 4 juli 1993)
Opgedraaid en woedendsprong ik in de Oosterscheldezwom voorbij de boeiende pier, de stroming inver voorbij de veiligheid
de waterkering spoeldeschuimend ijskoud waterwaarin ik me voelde als kristalen genoot van de pijnvan afscheidvan één zijn met de zee
op het strand stondde menigte, vragen stellenden ieder had een antwoord‘zelfmoord’ heette het in de volksmondniemand die iets doen konbuiten wachten op het resultaat
tegen de stroom innet als heel mijn leven alvechtend tegen koudegolven en vermoeidheidoverwon ik mezelfde zeeen de mensheid
ik beweesdat mijn levende strijd nog waard was.
© bert deben6 juli 1993.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten