.
Gay Tango
.
Bandoneon zet in. In mijn oog smelt
zijn mascarablik. Gladde kin, fiere nek,
haar in gel. Ik slik en hou hem kort,
wring hem, dwing hem in de bochten.
Hij pareert, paradeert. Sierlijk. Slank.
Een man in maatpak met de finesses
van een danseres. Hij gooit dobbelstenen
in mijn pas. Ik tel de ogen en verlies.
Vermetel schuif ik met hem naar de rand.
Een schemerleven in pluchen bars en
clandestiene tenten flitst voorbij.
Vioolspel in zijn keel. Donder rommelt
in mijn heupen. Ritmes zwellen. Drieste
stappen. Trieste klank. Zolang de dans gaat,
pas ik op mijn tellen. Als het stopt, weet ik
geen raad met vragen die ik stellen moet.
Ik ken zijn naam niet als zijn glimlach mij
de zaal introont waar het duister wacht.
Erwin Steyaert
Erwin Steyaert (° 23 maart 1959,
Brugge) studeerde Klassieke Filologie en Filosofie in Gent en Leuven. Hij
publiceerde werk in de Poëziekrant en Het Liegend Konijn en won reeds diverse
poëzieprijzen, o.a. die van Oostende en Harelbeke, de poëzieprijs
Gerolfswal, de Guido Wulmsprijs van de stad Sint-Truiden en de Melopee Poëzieprijs. Met ‘Gay Tango’ won Erwin de
gedichtenwedstrijd ‘Leven als lijfmotief’ van Het Huis van de Mens
(West-Vlaanderen).
Samen met Ann Van Dessel, Daniel Billiet en HildeVan Cauteren maakt Erwin
Steyaert deel uit van het dichterscollectief Pazzi di Parole. Ze publiceerden
gezamenlijk de bundel 'Een kier in het rumoer'.
met dank aan Erwin voor de toestemming om dit gedicht hier te mogen plaatsen