Er straalt een beetje zilver rondzo schijnt de nacht op jouw gezicht
de volle maan deels uitgegomdde wolken milder bijgelicht
ik heb jou schoonheid toegedichtdie niemand buiten mij verstonden zag jou zoals jij wellichtniet eens jezelf verbeelden kon
je zal ook nooit uit mij verdwijnenje bent er nog, maar buitenspelgegrift, getekend in gedachtenmaar minder klaar, in stippellijnen
jouw felle kleuren nu pastelik laat jou met de tijd verzachten.
© bert debenAntwerpen, zondag 30 september 2007, voor Frank.
.
Een ware kunst
BeantwoordenVerwijderenhet 'te laten' verzachten...
Weer geraakt
BeantwoordenVerwijderen