Het huis waarin wij samenwoonden

Daar ligt het puin, daar staat het schuin 
bekeken worden, gebroken tussen pijn 
daar ligt weer al mijn hoop en liefde die 
geen liefde is, verleden tijd en weer voorbij 

en waar sta ik – en waar ben jij, met al jouw 
stiltes – zwijgend van ik zie jou graag en 
tergend traag verankerd tot verdwenen 
zijn – omlijnd met zwart, een kwart van 

een decennium – en waar zijn wij en 
al dat neigen naar … elkaar zozeer 
verlangen – hoe spookt het door mijn 
denken aan – het klaargekomen kijken naar 

de lichtjes die jouw ogen zo gelukkig toonden 
jouw ziel, het huis waarin wij samenwoonden. 
 

© bert deben 
Antwerpen, 17 september 2ooo, voor Frank. 

 

http://bertdeben.blogspot.nl/2014/12/het-huis-waarin-wij-samenwoonden.html