A Walk in the Park

.

.

A Walk in the Park

Het vlees is zwak, de geest gewillig

de onrust bruist vooral bij nacht

en trekt naar waar er iemand wacht

op mij misschien, de sfeer is grillig

de blikken kijken als een schicht

er zijn er bij ook van erkenning

verlangen hier is een gewenning

aan telkens weer een nieuw gezicht

er wordt getast en afgekeurd

men wil een ander of wat later

als voorkeur wat wordt bijgekleurd

of als die ander iemand anders wil

het park verleidt, maar niemand praat er,

de nacht is van ontberen kil.

© bert deben

Eilat, Israël, 25 november 2006

picture: In The Vale of Cashmere - Thomas Roma, digital art conversion: bert deben

Nominatie Poëzieprijs Holebihuis Leuven, sept. 2010

bijhorend : 1^ste prijs Holebihuis sept. 2010

.

De mensheid heeft haar weg gevonden

O.K. – zei God – het is geschied
de mensheid heeft haar weg gevonden
al is het dan de Mijne niet
en stroomt er bloed uit vele wonden

de mens doet goed, de mens doet slecht
hij werkt, hij speelt, hij leeft voor geld
en trekt een grens waarvoor hij vecht
de mens bemint en pleegt geweld

God had het niet zo in gedachten
toen Hij de mens en aarde schiep
en mens zijn eigen weg wou lopen
maar God was minzaam en verwachtte

zoals Hij zag dat het verliep
liet Hij alvast Zijn deur nog open.

© bert deben
Kibbuts Lavi, Galilee, Israel, 21 november 2006 

 

oorspronkelijk geplaatst op VK-blog 29-12-2006 21:18 

God herlas Zijn boek nog even ...

God herlas Zijn boek nog even

Hij wist, het stond er zeker in

het stond zelfs duidelijk omschreven

'Gij zult niet doden' sprak de zin

 

Hij had zonet T.V. gekeken

en was behoorlijk aangedaan

want uit het nieuws was wel gebleken

dat men Zijn zin niet had verstaan

 

men deed het ook nog in Zijn naam

als had Hij het bevel gegeven

dat vond Hij nog het ergst van al

ontstemd keek God door ’t vensterraam

 

een aarde zag Hij, vol van leven

door mens gemaakt tot tranendal.

 

© bert deben

Golan Height, Israel, 20 november 2006.

Happy Halloween!

.

 

Halloween!

 

Wie angst heeft zet het op een lopen

terug van weg geweest zijn zij weer daar

met klonters aarde in hun pluizig haar

komen ze knarsend uit de grond gekropen 

 

de  stenen van de graven schuiven open

het is die ene nacht weer van het jaar

weer bulderlacht de bultenaar

de tanden geel, de ogen bloeddoorlopen

 

vampiers doen zich vannacht te goed

aan dametjes in mantelpakken

en heksen persen pap van slakken

en vullen bekers met vers bloed 

 

uit elke hoek kruipt een dozijn

wel heel behaarde vogelspinnen

door muren komen spoken binnen

doorschijnend bleek van eeuwen pijn

 

ze willen bij de mensen zijn

en oude moorden herbeginnen

het liefst in doorsnee huisgezinnen

met kinderen nog mals en klein

 

maar wie de doden snoepjes geeft

en samen met de wijze geesten

zonder angsten zit te feesten

weet zeker dat hij straks nog leeft.

 

 

© bert deben

Antwerpen, zondag 22 oktober 2006, voor Brigitte.

tip: in elk gekleurd tekstdeel zit een link naar een horrorgedicht - veel leesplezier!
 

Uitstap naar Efesi

 

Uitstap

Er stond een uitstap op het plan

uniek bezoek aan oude stenen

reeds half vergaan en half verdwenen

attractie noemt men zoiets dan

men kan op zulke plaatsen leren

dat alles na een tijd vergaat

een rijk, een grens, een stad, een staat

tot stof zal alles wederkeren

een beetje ernst een halve dag

en een tapijtenweverij

met extra korting per toerist

als stof dat ik omschrijven mag

het bracht mij vast wat wijsheid bij

als ik de bus niet had gemist.

© bert deben

Kuşadasi, hotel Sürmeli, Turkije 12 september 2006.  

Geschreven liggend aan het zwembad, op een moment dat ik op uitstap in Efesi had moeten zijn … ;-)

1ste prijs - 2e Hillegomse poëziewedstrijd, 30 oktober 2011.

uit dezelfde reis-cyclus: De verovering van Samos + All inclusive 

Gay Friendly

    

   Gay Friendly  

.

Ik leg mijn voeten op zijn schoot

hij geeft ze teder een massage

ik ben zijn ridder, hij mijn page

het slaat wat mensen uit hun lood  

 

een dienster ruimt de tafel af

ze kijkt, kijkt weg, kijkt dan heel raar

wat later staat de barman daar

hij gniffelt stil, slaat dan linksaf  

 

het personeel passeert hier snel

men lacht, men grinnikt, men verdwijnt

eenieder lijkt plots opgebeurd

dan komt de chef van het hotel  

 

hij kijkt subtiel, een lach verschijnt

we worden niet echt afgekeurd … 

 

 

© bert deben

Turkije, Kuşadasi, hotel Sürmeli, 10 september 2006 - met Bob.

 

 

werd gepubliceerd in Zizo nr 130, magazine voor Holebi's & transgenders 

uit dezelfde reis-cyclus: Uitstap + All Inclusive + Verovering van Samos 

All-inclusive

.

.
.

All-inclusive

 

Er drijft een dame op het water
fel wit nog op een luchtmatras
ze bruint haar frêle huid om later
te tonen thuis hoe warm het was

 

ze roept haar man met luid geschater
hij leegt zijn derde cocktailglas
all inclusive (ook de kater)
hij fantaseert van groener gras

 

niets zo leuk als observeren
vanuit de schaduw in een stoel
een pen, papier en naast het zwembad
ik mag de leegte wel waarderen

 
de dichter krijgt een goed gevoel
men schenkt hier Tuborg van het vat!

 
 

© bert deben
Kuşadasi (TR), hotel Sürmeli, 08 september 2006.

uit dezelfde reis-cyclus: Uitstap + De verovering van Samos + Gay Friendly

Vaste relatie

Zondagmiddag, nog niet echt wakker
het leven hier gaat zo zijn gang
ik heb geen grote dadendrang
thee gezet, jij gaat naar de bakker

brunch met twee gekookte eitjes
tijdschrift en zondagskrant gelezen
jij had goesting, je wordt afgewezen
geen zin in bloemetjes en bijtjes

afgewassen en op internet
op zoek naar iets van inspiratie
jij valt voor het scherm in slaap
een tweede potje thee gezet

ik omschrijf ‘vaste relatie’
met dingen die ik samenraap.

© bert deben 
Antwerpen, zondag 3 september 2006, voor Bob.  

 

uit de bundel ‘Na het vrijen steek ik een gedicht op’ 

Vijftien jaar later ...

 

Voor N.

.

Vijftien jaar nadien herrezen

we zwegen wat we nooit vergaten

behoedzaam lachte ik, je praatte

(ik voelde mij toen afgewezen

ik wilde slechts die ene zoen

een kleinigheid om trouw te blijven

ik voelde jou tot ijs verstijven)

je had – bleek nu – het lef niet toen

ik was gejaagd, had geen geduld

had verloren jaren in te halen

maar niet als jij in lijdzaamheid

wat jij verzweeg, heb ik gebruld

we moesten blijkbaar eerst verdwalen

ik in de deining, jij in tijd.

© bert deben

Sint Niklaas, zaterdag 26 augustus 2006, voor Norri.

.
.

Toiletdeurgedichtje

.

Normaal kan ik mij heel snel zetten

op de brillen van toiletten

maar vandaag, een beetje slapper
bleek mijn stoelgang net iets rapper.

© bert deben

Antwerpen, woensdag 23 augustus 2006.

Moeder kijkt

.

Moeder kijkt naar buiten

naar de vogels in de tuin

ze zoeken zaadjes, stukjes fruit en

pikken van de restjes kruim

 

de kleintjes wassen uit de kluiten

gele bekjes, tinten bruin

de laatste dons, volledig pluim

straks mogen zij de nesten sluiten

 

moeder merel met een worm

zorgt nog even voor de groei

voor de nestvlucht moet beginnen

het nageslacht bijna in vorm

 

de tuin staat wonderlijk in bloei

de merel kijkt van buiten binnen.

 

 

© bert deben

Antwerpen, maandag 31 juli 2006,

voor Albertha Aletta ‘Berthie’ de Boer - Terpstra, † 23 juli 2006.

Vetorecht !

.

.

Vetorecht!

.             

Daar staan ze dan, jouw laatste kasten

de slaapkamer, een groot salon

wat eer dit jaar als grap begon

en wat ik dacht dat hier niet paste  

je geeft jouw leven hier een plaats

en laadt met zorg de dozen uit

terwijl ik meest de ogen sluit

word ik opeens heel tegendraads  

er wordt jou weinig hier ontzegd

maar afschuw tekent mijn gelaat

in mij verkrampt zelfs elke spier

fervent stel ik mijn vetorecht:  

zolang de goede smaak bestaat

geen kaders met borduurwerk hier! 

 

.

© bert deben

Antwerpen, zaterdag 15 juli 2006, voor Bobje.
Kader werd gemaakt voor de tentoonstelling 'Poetry in the Picture' in 2009.

  

 .

Gehuld in jou word ik 's nachts wakker

  

 

Summer of love

. 

Gehuld in jou word ik 's nachts wakker

versmacht door te veel hartstocht

ik wentelde mij los – je zocht

en vond mij snel terug, zo stak er  

tussen mij een been te veel – ik zucht

ik streel je even, wroet me vrij

te warm, te veel van jou op mij

ik zie je graag maar snak naar lucht  

hoe meer ik vlucht, hoe sneller dat

je toch weer op of bij me ligt

ben ik van ijzer, jij magneet

het 'lepeltjes' wordt overschat  

ik grom maar knijp een oogje dicht

dan wek je mij met: “Schat, je zweet !” 

 

© bert deben

Antwerpen, zondag 9 juli 2006, voor Bob.

uit de bundel: 'Na het vrijen steek ik een gedicht op'

 

 

Mijn kleine doe-het-zelvers zieltje ...

.

 .

De Klus

. 

Als ik gaten in de muren boor

die groter blijken dan de pluggen

en ik dat tracht te overbruggen

met stukjes hout of met papier

 

doe mij dan even een plezier

en stel op zulk moment geen vragen

weet dat ik weinig kan verdragen

en achter elke zin een grinnik hoor

 

mijn kleine doe-het-zelvers ziel

is aarzelend en snel gegriefd

dus moest je schoonheidsfoutjes merken

of als een vloek mijn mond ontviel

 

spaar mij jouw raad dan alstublieft

en donder op en laat mij werken!

 

 

© bert deben

Antwerpen, vrijdag 26 mei 2006, voor Bobje.

 

 

gepubliceerd in ‘Lachende letters leven lang’ 5de bundel Poemtata (mei 2013).

Is het mooier ginder ?

                                                                                    

                                                                        

Is het mooier ginder

schijnt daar altijd dan de zon

is het allemaal oneindig 

daar waar alles ooit begon? 

.

© bert deben

Antwerpen, Aids Memorial Day, zondag 21 mei 2006,
op een kaartje aan een ballon voor Jille.