Blij jou te kennen - Tawara Machi

 

Blij jou te kennen

al was ’t maar één ogenblik –

twee roltrappen die

elkaar kruisen, de ene

stijgend, de andere dalend.

  

 
 Tawara Machi 

俵 万智

,uit ‘De dag van het slaatje’

1989 Lannoo.

België

 

Autoroute du Soleil

                   Frankrijk, Autoroute A39 (tussen Lyon en Dijon), zaterdag 22 juni 2013,

                   voor Ruud, die uren achter het stuur zat en mij liefdevol liet lezen en schrijven.

Solipsisme: komt van het Latijnse solus ("alleen") en ipse ("zelf"). De overtuiging of filosofie dat er maar één enkel bewustzijn bestaat: dat van de waarnemer. Het hele universum en alle andere personen bestaan slechts in de geest van de waarnemer. 

Alpentanka's en een badhaiku ...

.

Rustpauze met zicht

op vallei en de bergen

ik adem, heel diep

niets dan zuivere lucht in

jij steekt een sigaret op.

 

 

© bert deben

Les Deux Alpes, 19 juni 2013, tanka 10

 

 

Een witte nevel 

glijdt als een dreigende geest 

door de Alpen heen

in mijn hoofd zindert het na

van de goedkope rosé.  

 

 

© bert deben

Les Deux Alpes, 20 juni 2013, tanka 12

 

 

 

Een ligbad - hemels 

trekken de bergen langzaam

uit de benen weg.

.

 

© bert deben

Les Deux Alpes, 19 juni 2013.

.

vervolg op: Een Tanka wandeling in de Alpen

 

.

Route de Diable - een tanka wandeling in 'Les Deux Alpes'

. 

 

Route de Diable

30 graden in de zon

en gevaarlijk steil

onderweg prijkt in een boom

een afgekloven schedel.

  

© bert deben

Les Deux Alpes, 17 juni 2013, tanka 5.

 

 

Langs het steile pad

de berg op staan honderden

vergeet me nietjes

telkens kijk ik achterom

om te zien of je nog volgt.

  

© bert deben

Les Deux Alpes, 17 juni 2013, tanka 4.

 

 

Passage délicat

zelfs een bekwame klimmer

twijfelt hier even ...

behoedzaam verkiezen wij

de iets lagere subtop.

 

© bert deben

Les Deux Alpes, 17 juni 2013, tanka 6.

 

Tot op sneeuwhoogte
vond ik het een goed idee

in T-shirt en short
een sneeuwengel te maken
eenmaal daar, kreeg jij de eer.
 
© bert deben
Les Deux Alpes, 18 juni 2013, tanka 9. 

 

Na de wandeling

twee biertjes op een terras

12 euro 80

we nippen héél erg traag de

vermoeidheid uit de benen.

 

© bert deben

Les Deux Alpes, 16 juni 2013, tanka 2.

 

 

deel 2: Alpentanka's en een badhaiku
 

 

#Twitter

#Twitter 

.

In het bos hoor ik

mij onbekende vogels

tekstjes twitteren

ik denk: wat zijn die beesten

hier merkwaardig up to date ! 

 

© bert deben

Les Deux Alpes, 16 juni 2013, Alpentanka nr 1.

 
 

Bob's coming out - Tentoonstelling

.

Bob Torfs zet het masker af
 

Expo:

“Bob's Coming-out”

met schilderijen & tekeningen

van Bob Torfs

en gedichten van Bert Deben

 

Grote zaal van Het Roze Huis

1^ste verdieping (boven Café Den Draak)

Draakplaats 1 - 2018 Antwerpen

.
De expo loopt van half juni tot half augustus 2013

 .

Gedichten die de tentoonstelling rond 'Bob's Coming-Out' zullen aanvullen:

Macho, Een vleermuis die wat anders was, Het Park wachtlistig in de stad, 22 juni - Jij kwam, jij ging ..., Geduld, 2de Kerst met ma, De onbekendesoldaat, Ik was een vlinder en Inzicht

. 

 

Als ik de ogen sluit ...

 .

 .
                Als ik de ogen sluit

                bestaat de tijd niet
 
                kruipt het hoofd in verwoorde beelden 
                sla ik mezelf met rustgevende stomheid
                houdt het zinloze op te bestaan
 
                als ik de ogen sluit
                ben ik elders en kan alles zijn
 
                zoals het nooit echt was.
 

  
                © bert deben
                Hengstdijk, maandag 10 juni 2013


.

Nabestaan - Ruben van Gogh

Nabestaan 

 

Het valt nogal niet mee
aan gene zijde.
Vooral in het begin,
nog nieuw als vage vorm van entiteit,
besteed je haast de meeste tijd
aan redderen op aarde.
Je leeft nog voort in allerlei gedachten,
er zijn er zelfs die op je wachten
of menen je nog af en toe te zien
in mensenmassa’s, spiegels, verre neven, nichten,
die ’s avonds stiekem glaasjes lichten
vol ongepaste vragen.
Rusten is er dus niet bij,
al wordt het allengs vrij rustig,
verschijn je hoogstens af en toe nog
in een droom, of iemand
noemt per ongeluk je naam.
Het wordt van nu af aan wat kalmer.
Een achterkleinkind herinnert zich nog vaag
dat ergens iemand ooit iets van je zei:
je bent al bijna helemaal voorbij,
even wachten nog
en er is niemand meer
die van je weet.
Dan mag je eindelijk ook
jezelf vergeten.

 
Ruben van Gogh
http://rubenvangogh.nl/

geplaatst met vriendelijke toestemming van Ruben.

In het voorbijgaan van de tijd ...

                                                                                       foto: 'Never lonely' © bert deben - Berlin 2011 

Ik doe in 't leven steeds meer samen

met mensen die er niet meer zijn

ik praat met hen en noem hun namen

en drink met hen dezelfde wijn  

een zelfde bier op een terras

of wandel langs dezelfde wegen

alsof het net als vroeger was

daar kom ik dan mezelf ook tegen  

in het voorbijgaan van de tijd

de man die ik misschien zou zijn

als alles anders was geweest

van vroeger leed tot later spijt  

maar toch in liefde nog het meest

als ik met hen in mij verdwijn. 

 

© bert deben

Antwerpen, vrijdag 7 juni 2013,

alleen op een terras in de stad na de afscheidsdienst voor Bob.

Werd gepubliceerd in 'Nostalgie' een selectie uit inzendingen 

voor de 5de Hillegomse Poëziewedstrijd, Artbooks 2014 

en nov. 2022 in literair eenmansschrift De Vos jg 11 nr 27 

De lichtjes in jouw ogen

.

Je noemt mij ‘Sus’ en lieve woordjes

zegt tien maal daags ‘ik zie je graag’

en kookt jouw liefde door mijn maag

je kuist mijn kantjes en mijn boordjes

 

je zegt dat dit mijn toekomst is

een proper huis, een vol gevoel

mij dienen als jouw levensdoel

mijn wens is jouw bekommernis

 

als ik de lichtjes in jouw ogen zie

dan zie ik mijn verleden tijd

geheel verliefd en vol geloof

verdwijnend in een utopie

 

ooit raakte ik mijn lichtjes kwijt

als ik maar die van jou niet doof.

 

 

© bert deben

Oostende, zaterdag 15 april 2006, voor Bobje

. 

Voor Bob,

(9 mei 1961 – 3 juni 2013)

. 

Het leven gaat zoals het gaat, in sommige gevallen is het zelfs een beetje voorspelbaar, zoals in bovenstaand gedicht, dat ik schreef in de beginperiode dat ik Bob leerde kennen.  Er zouden nog heel wat gedichten volgen voor Bob in de drie jaar dat we elkaars leven deelden, waarvan bv. ‘Je ruimt mijn resten op en gaat tekeer’ dan weer één van de vele grappige anekdotes was die resten als herinnering aan mooiere momenten.  Maar zoals ik het in bovenstaand gedicht al een beetje aanvoelde, bleef het niet duren - de dingen zijn zoals ze zijn, of eerlijker nog: vooral ik was zoals ik was, in die periode …

Op de laatste dag dat we samen woonden schreef ik als afscheidsgedicht voor Bob: ‘De Liefde kent geen nederlagen …’ – het einde van een bundeltje gedichten, het einde ook van de relatie, het doven van de lichtjes …

Gelukkig was onze band ondertussen weer wat nauwer geworden, een vriendschap.  Nog niet zo lang geleden gingen we samen nog wat eten, praatten we bij over het leven en ging Bob mee naar een poëzievoordracht.  Het was een mooie avond, waar ik nu extra blij om ben.  Er volgde geen gedicht meer, maar wel de afspraak om elkaar in het kort weer terug te zien, dat zou gisteren geweest zijn …  maar nu maandag, totaal onverwacht, veel te jong en veel te snel, werden de lichtjes in de ogen van Bob voor altijd gedoofd – hij was net 51 geworden …

 

“We zullen je missen, elke dag

in kleine eenvoudige dingen,

maar in ons hart

zal je altijd bij ons blijven …” 

zo staat er liefdevol op de aankondiging.  

Voor mij zal dat ook in gedichten zijn, een bundeltje vol, waar er spijtig genoeg nog één afscheidsgedichtje bij is gekomen, dat op het doodsprentje staat:

 

Voor Bob  

Geluk is soms een kleine droom

een beetje houvast in het leven

je hoopt, je geeft, je bleef zelfs geven

al ging het soms aan jou voorbij  

je gaf zoveel, want zo was jij

je gaf niet eens om iets te krijgen

je gaf ook niet om min of meer

je zette steeds jezelf opzij  

geluk, al duurt het maar heel even

was wat jij wou voor iedereen 

al kreeg je het niet steeds terug

je bent het wel steeds blijven geven. 

© bert deben

Antwerpen, dinsdag 4 juni 2013, voor Bob (9 mei 1961 – 3 juni 2013)

Met diep respect en warme genegenheid voor de familie van Bob

en met warme herinneringen aan een zachtmoedige man met lichtjes in de ogen.

Bert

in memoriam Bob

 

voor Bob: De lichtjes in jouw ogen