dinsdag 1 december 1992

zondag 29 november 1992

 


Een zachte vrucht ben ik, met harde pit 
een steen, verpakt in ontroerende gedichten. 
 
 
© bert deben
Antwerpen, 29 nov. 1992.



vrijdag 27 november 1992

Afscheidsgedicht voor F.




AFSCHEIDSGEDICHT voor F.

Jouw gevoelige reactie hindert mij 
om als volwassen mens te praten 
over afscheid nemen en los te laten 
wat beschouwd wordt als voorbij 

je duwt de werkelijkheid opzij 
wil mij behouden of mij haten 
maar noch het dreigen kan iets baten 
noch het vastklampen aan mij 

alle beloftes, alle spijt 
al wat plotseling wel zou kunnen 
ik zou het een herkansing gunnen 
maar ik ben het vertrouwen kwijt 

ik kan de wijn niet meer verdunnen 
en ik verdeed reeds te veel tijd. 


© bert deben
Borgerhout, 27 november 1992, voor Frank. 


 

vrijdag 25 september 1992

Gay charade (1992)

  

 Gay charade 

Gay: vrolijk, opgewekt
het klinkt soms zo ironisch
de ware liefde blijft platonisch
alleen de seks lijkt, soms, perfect

het eigen leed blijft steeds verdekt
achter een lach die hier de toon is
in uw gezelschap heel harmonisch
van mond- tot mondhoek uitgestrekt

vrolijk, opgewekt en enkel pijn
als ik alleen ben – het woordje ‘schijn’
articuleren verbindt de beide oren

een glimlach kan zo bitter zijn
een echt maar niemand willen storen
zo ‘gay’ ben ik, van toen ik werd geboren.


© bert deben
Antwerpen, 25 september 1992.

 

 

zaterdag 19 september 1992

Naspel




Het was weer iets te mooi voor mij
dit vroeg om vijf minuten stilte
vijf minuutjes naspel voor de kilte
even voor het scheiden nog dichtbij

maar na de daad was het voorbij
mijn vingers glipten uit jouw hand
het bed nog slechts door mij bemand
je scheidde mijn van jouw kledij

je zoende mij nog op de wonde
en kort daarna was jij weer vrij
zo gaat dat op en af in mijn getij
en eb is nauw met jou verbonden

ik heb een vol gevoel gevonden
maar slechts de leegte blijft mij bij.


© bert deben

Antwerpen, zaterdag 19 september 1992,
voor L. of F. of iemand anders … 


 

dinsdag 8 september 1992

Septemberdroefheid



SEPTEMBERDROEFHEID
.
De wolken wenen zuren tranen
omdat het weer de herfst inluidt
september – vader van de bruid –
schenkt dra de zomer aan ’t vergane

kleur verdwijnt uit bos en lanen
stilte klinkt nu minder luid
nergens schiet het zaad nog kuit
en wat ooit mooi was moet nu tanen

de adem van de overgang
geurt sterk naar allerlaatste dagen
de zwaluw zweeft met onbehagen
vogels dempen hun gezang

de aarde zal een sluier dragen
en dit weer twee seizoenen lang.


© bert deben
Borgerhout, dinsdag 8 september 1992.

 .

Werd gepubliceerd in ‘Gemengde Gevoelens nr. 2’, ’t Kandelaartje, Hasselt 1992 

maandag 17 augustus 1992

Brood en spelen


Sarajevo  


Sarajevo in de zomerzon
vakantieland in oorlogsdagen
van uit de zetel zien we lijken dragen
en ruïnes in beton

men schiet en huilt in ons salon
een journalist stelt weinig vragen
beelden die weer snel vervagen
bij het daarop volgend feuilleton

Somalië zonder hoop
de honger in de uitverkoop
kan het iemand nog wat schelen

ellende is hier slechts een soap
10 minuutjes niet vervelen
het moderne brood en spelen.


© bert deben
Antwerpen, maandag 17 augustus 1992. 
 


donderdag 30 juli 1992

Geluk op één vierkante meter !

                                                         

                                   
Strandsonnetje


Als dobbers drijven hoofden boven
het water is een mensenzee
ik voel me eenzaam hier en wee
maar tracht in ’t leven te geloven

mensen braden, bakken, stoven
en liggen bloot met hun privé
de één heeft niets, de ander twee
maar alles zweet als in een oven

ik zie slechts vrolijke gezichten
al wordt het hier dan steeds maar heter
de mensen vragen echt niet beter 

het strand kan wonderen verrichten
geluk op één vierkante meter
én inspiratie om te dichten!


© bert deben
Benidorm strand, 30 juli 1992. 



gepubliceerd in literair tijdschrift Gist, jg 18, nr 3, 1995 

woensdag 29 juli 1992

Wat liefde genoemd werd ...

.


Wat liefde genoemd werd is lang weer verdwenen 
er rest ons nog enkel gebruik van elkaar 
een gekweld gemoed, een wrang misnoegen, maar 
we zijn reeds voorbij het gemis te bewenen 

zo zacht als de zon ooit voor ons heeft geschenen 
zo bitter zijn wij nu nog slechts accessoir 
de tederheid bleek alsnog verzadigbaar 
wat liefde genoemd werd is lang weer verdwenen 

de passie verzonk in een drijfzand van zwijgen 
een trein die blijft rijden met lege wagons 
de sporen verbinden verlaten perrons 

hoeveel wij ook aan het verleden ontlenen 
en hoezeer wij ook naar dat eertijdse neigen 
wat liefde genoemd werd is lang weer verdwenen. 


© bert deben
Benidorm, 29 juli 1992, voor F. 
 
Graffiti girl - Stavanger, Norway, unknown artist - foto © bert deben 2017  

 .

vrijdag 24 april 1992

Inzicht



Inzicht 

Wat ik diep had weggeborgen
staat plotseling weer voor mij

telkens ik verdrink in zorgen
flits mijn leven mij voorbij
chronologisch achterwaarts
en zelfs netjes op een rij

steeds als ik mistroostig ben
kijk ik weer in het verleden
naar elke strijd die ’k heb gestreden
en elke pijn die ik herken

de tijd die zo verloren ging
de eindeloze energie
er was, denk ik, nooit iemand die
zo somber aan één studie hing.


© bert deben
Antwerpen, 24 april 1992.



donderdag 23 april 1992

Farce

 

Farce

 

Er is alweer die drang

het neigen naar

het alsmaar meer verlangen

 

het kan zo heel eenvoudig zijn

het einde van een wereld

je duwt op halt, de aarde stopt

en je verdwijnt

              uit deze grap

 

en dan ontdek je dat de dood

niet meer is dan een overstap.

 

 

© bert deben

Antwerpen, 23 april 1992