.
Ik ben verliefd op een verledendat ooit niet echt bestondeen levensdroom, een fantasiedie niemand echt vervulde
ik ben verliefd op het verblind zijnen knijp maar weer de ogen dichtverkies het liefst een leugendan kijken en de waarheid zien
ik wil verblind en niet alleen zijnen jij, mijn witte stok, mijn herdershondzal mij voor altijd begeleiden
zo blijf ik rechtdoor verder zwevennadat jij reeds een bocht namdaar, waar ik jou nooit verliezen zou.
© bert debenAntwerpen, juni 1992, voor Frank.
Een vandaag teruggevonden dagboekgedicht ...
BeantwoordenVerwijderenIets terugvinden kan mooi zijn
VerwijderenZelfs al heeft het nooit bestaan
Het laatste woord van de dichter
BeantwoordenVerwijderenis 'zou'
Ik las spontaan 'wou'.
Toen moest ik herbeginnen ...
een subtiel maar niet onbelangrijk detail 😉
VerwijderenAls Tiresias, een blinde ziener
BeantwoordenVerwijderendichtte een dichter
in 1992 voor Frank een
verblindend zien-gedicht
Valt zoveel uit te halen, alle machtig wat prachtig, een gedicht vol kracht, lees het tweemaal en zeg dan uw gedacht.
BeantwoordenVerwijderenIk vind het rakend mooi Bert, echt heel mooi! ✨ 👌🏻👍🏻
BeantwoordenVerwijderenPrachtig 😍
BeantwoordenVerwijderenHet verleden biedt troost, maar geen uitkomst.
BeantwoordenVerwijderenZo mooi te lezen !
BeantwoordenVerwijderenVerliefd zijn kan alle kanten op ….
Fantasie ,levensdroom ..
‘het echte leven om te koesteren.
🍁🍁🍁🍁🍀🍀💝🥰
Mooi!💗
BeantwoordenVerwijderenAangrijpend maar tevens mooi
BeantwoordenVerwijderenHeel mooi gedicht en fijn om ook gedichten van langer geleden nog eens terug te lezen ♥♥♥
BeantwoordenVerwijderenWat fijn dat het toch nog goed is gekomen 😉 en de angstige gedachten van een puber (?) voorbij gingen.
BeantwoordenVerwijderennu ja, de romantische naïeveling van toen is uiteindelijk volwassen geworden na zelf heel wat bochten te hebben genomen😉
Verwijderen