.
Eén lichaam zijn wij, één verbond
dat heel waarschijnlijk vroeger al
een keertje als geheel bestond
in één of ander tranendal
of ergens toch, in iets dat was
toevallig wat atomen samen
in stof of water, edelgas
en dan weer weg, in nieuwe namen
die steeds opnieuw werden bedacht
of lang voorheen gewoon ontstonden
want niemand weet wanneer of hoe
en wat er samen wordt gebracht
en vroeg of laat weer wordt ontbonden
één lichaam zijn wij, af en toe.
© bert deben
'Cohesie' werd genomineerd voor de Citer-poëzieprijs op zondag 30 augustus 2015, tijdens het jaarlijkse poëziefestival 'Het Park Vertelt' te Oosterbeek, een wedstrijd waarbij een gedicht moet passen bij één van de kunstwerken die daarvoor werden uitgekozen, met dit jaar als thema 'Liefde onder de Luifel'. Dit gedicht paste helemaal bij 'Love Moves' van Myriam Hazelzet - in 2012 was er ook al een genomineerde combinatie van mijn 'De dood is mooier dan het leven' met 'Transformatie', een andere werk van Myriam Hazelzet. Ook mijn gedicht 'Bagatelle nr. 25' kreeg een nominatie voor de Citer-poëzieprijs van dit jaar en beide gedichten werden gepubliceerd in de bundel 'Liefde onder de luifel'.
Een kleine impressie van het poëziefestival 'Het Park Vertelt'
Myriam Hazelzet bij haar kunstwerk 'Love Moves'
met Paul Vincent en Anneke Wasscher (voormalige winnaars Citer-prijs)
een moment van Cohesie
Sasja Janssen
Tjitske Jansen en Jeroen Zijlstra
Rodaan Al Galidi
