Rommelmarkt - ervaringen van een standhouder ...

 

Rommelmarkt  

.

De mensen kijken niet, ze overschouwen

ze varen als een schip voorbij

terwijl ze in gedachten bouwen

aan een toekomst vol verleden tijd  

ik daarentegen wil dat laatste kwijt

en heb het op een tafel uitgespreid 

met een glimlach vol gelatenheid 
sta ik het minzaam aan te prijzen

soms stopt er iemand aan mijn stand

en neemt iets vast of durft te wijzen

ik kijk dan op en knik gedag

vol hoop dat ik verkopen mag  

één euro is nog veel te veel

ik zie het al aan hun gezicht

alsof ik van hun moeder steel

terwijl ik hier mijn ziel verdeel 

ze bieden 50 eurocent

een stuk dat mij zo dierbaar is

wat ik ook, bijna huilend, zeg

voor 80 cent doe ik het weg  

waarna ik schrijf in dit gedicht:

alweer iets kwijt dat ik nooit mis. 

 

© bert deben

Borgerhout, rommelmarkt Ecohuis, zondag 28 september 2014.  

 

Haiku / 俳句

                                                                                                                                           
                                                                                                 

Heerlijk, dat iets na

zeventien lettergrepen

al op mag houden 

 

© bert deben

Antwerpen, donderdag 25 sept 2014.

 

 

 

 

 

 

Vallen en opstaan - Jan Vanhaelen

'Vallen en opstaan'

                 Voor Anneleen

5.

de avond is al laat wanneer zij huiswaarts keert

waar ben je dan geweest, wie heb je dan gezien

de deur slaat dicht, heeft zij geleerd misschien

hoe men het best verkeken kansen keert

zij hapert aan haar kleren en haar boeken

zij kamt mijn woorden met wat prikkeldraad

zij kleurt al lang niet meer de dageraad

die zij soms uren later nog gaat zoeken

maar dan breekt even langzaam plots als zij

de zon weer teder door de zwarte wolken

weet zij mijn verzen prachtig te vertolken

speelt weer haar rol in elk gedicht van mij

ik weet nog altijd niet of ik haar ken

ik huiver als ik eraan denk, ik ril

de wereld vol verwachting, die zij gretig grijpen wil

en ik dan die haar vader ben

Jan Vanhaelen

november 1989

Op 12 september 2014 werd te Dilbeek de nieuwste bundel van Jan Vanhaelen voorgesteld: “Zo gaan de woorden weer hun eigen weg en die van mij” is een chronologische selectie uit de vele honderden gedichten die Jan Vanhaelen (1946) sinds 1963 schreef. Deze bloemlezing vertoont dus een grote variëteit, zowel naar inhoud als naar taal.

Voor mij persoonlijk sprong o.a. bovenstaand gedicht er extra uit vanwege de herkenbaarheid, het is het 5de en laatste gedicht uit de cyclus ‘Vallen en opstaan’, waarin de vaderfiguur zijn dochter ziet opgroeien in 5 verschillende leeftijdsfases van peuter tot puber.

Voor meer info rond de bundel of bestellingen kan men terecht bij uitgeverij De Draak:
http://www.dedraak.org/boek/zo-gaan-de-woorden-weer-hun-eigen-weg-en-die-van-mij.html 
of rechtstreeks bij Jan Vanhaelen zelf, via mail: jan.vanhaelen@skynet.be 

Ik voel in mij september weer

. Foto: Parque del Retiro, Madrid – Sept. 2013 - © bert deben     

.

Ik voel in mij september weer

hoe dagen korten en de zomer

mat aan mij het leven lomer

toont en geurt naar ommekeer  

de zon is nu de zon niet meer

maar schijnt nog slechts een onderkomen

vale kleur – zoals de bomen

legt zij zich bij minder neer  

de dichter klemt zich aan zijn pen

en haalt het woordje ‘herfst’ van stal

hij schrijft van schoonheid in verval  

want net als ik in mij herken

dat ik zoals seizoenen ben

besef ik wat er komen zal.  

© bert deben

Antwerpen, 28 aug. 1999 

27 jan. 2022 gepubliceerd in verzamelbundel 'Wie goedgezinde woorden zaait' 

Keulen - een citytrip in 4 tanka's

.

Thalys  1

Buiten raast de natuur

als een gek aan ons voorbij

naast mij zit jij –

een rustpunt in het leven

van mijn hoge snelheidstrein. 

 

© bert deben

Thalys Brussel – Keulen, vrijdag 5 september 2014. 
 

Sonata  

Hotel ‘Sonata’

een zatte groep dertigers

denkt 16 te zijn

om 4 uur ’s nachts snijd ik hen

in gedachten de keel over.  

© bert deben

Keulen, zaterdag 6 september 2014.  

 

Dom  

De Dom van Keulen

staat imposant maar roetzwart

voor mij – ik denk spontaan

aan schuursponsjes en

een scheutje schoonmaakmiddel.  

© bert deben

Keulen, zondag 7 september 2014.  

 

Thalys 2  

Met de trein terug –

rugwaarts in de rijrichting

zie ik alles verdwijnen

tot ik geleidelijk  

in mezelf verdwijn.  

© bert deben

Thalys Keulen – Brussel, maandag 8 september 2014.

Multitasken

 

Multitasken

.

Ik ben met het verkeerde sterrenbeeld uit bed gestapt

en ga meteen op de weegschaal staan

al acht kilogram liefde aangekomen

sinds ik jou ken en ik neem me voor te gaan fietsen

zwemmen, fitnessen en hard te gaan lopen  

waarna ik voor de rest van de dag verdwijn

achter het computerscherm

ik tokkel een gedicht uit het toetsenbord en

weet niet echt of ik tevreden ben, al rijmt het niet

en klinkt het weemoedig modern  

tijdens het plassen kijk ik in de spiegel

wat bewijst dat ik kan multitasken 

met ijdelheid heeft het niets te maken

ik keur het grijs en de rimpels en kijk dan naar

de plas op de grond en trek multitasken in twijfel  

als ik me buk met een sponsje om het vocht

op te deppen, kom ik amper nog recht

iemand heeft mijn lichaam verruild voor een oude man

als ik straks jarig ben tel ik de dagen achterwaarts

tot ik mezelf weer herken. 

 

© bert deben

Antwerpen, vrijdag 24 mei 2013.  

Werd gepubliceerd in bloemlezing ‘Het bet van Alfa’ van Poemtata, mei 2014