zondag 27 juli 2003

Draakje en het gevaar van datingsites


.
Mijn draakje vond op internet
een site van een prinses in nood
daar werd tot in detail gezet
hoe zij bedreigd werd met de dood  

geen heks, geen vloek of geen gevaar
geen rozendoorn of spiegeling
geen stiefmoeder bedreigde haar
met gif op appels of venijn
toch wist zij dat zij sterven ging
en dat zou uit verveling zijn  

geen ridder met een vlammend zwaard
geen prins die haar vanaf zijn paard
zou redden en dan zoenen zou
want in haar leven geen gekwel
daarom zocht zij, en wel heel snel
een draak die haar bedreigen wou  

draakje, dat niet exact dat laatste las
mailde vlug @ Doornloosje:
‘Ik zoek de liefde al een poosje
misschien onder de maneschijn
kan ik voor U een ridder zijn!?’
in bijlage een foto ook
van toen ie nog wat jonger was  

oh groot gevaar van internet
te laat zou dit een valkuil blijken
een duister plan werd opgezet
en draakje bijna doodgestoken
het zwaard kon hij nog net ontwijken
het hartje bleef nog lang gebroken … 
 

© bert deben
Avoch (Schotland), juli 2003, voor Dana.  
afbeelding uit Sad Dragons video

andere gedichten uit de draakjesreeks klik: Draakje 

 Catfishing = iemand misleiden of in een val lokken door middel van een vals profiel op internet
 interessant artikel hierover: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2020/09/11/catfishing/ 

vrijdag 25 juli 2003

Mijn draakje wilde zwemmen gaan


      

 
Mijn draakje wilde zwemmen gaan
in Schotland voor een keer
een oude tante woonde daar
al jaren in een heel diep meer
het was een fiere taaie dame
die rechtop zwom, het hoofd omhoog
haar hoedje hield ze altijd droog
behalve dan met regen  

ze zag mijn draakje als een zegen
want anders was ze steeds alleen
zo zwom ze door de jaren heen
en niemand kwam ze tegen
nog nooit had zij een mens gezien
al had ze wel een keer gehoord
dat zulke wezens ongestoord
elkaar ooit hebben uitgemoord  

dus stond ze nu toch wel versteld
dat zulke schepsels toch bestonden
zoals mijn draakje had verteld
en dat zij nooit één had gevonden
‘misschien’ – zei zij – ‘zijn ze te klein
en moet ik eens een nieuwe bril
al ben ik niet echt helemaal zeker
of ik hen wel ontmoeten wil …’  

toen werd het tussen beiden stil
in tantes ogen stond een traan
ze wist dat draakje weer wou gaan
en dat zij weer alleen zou zijn
(alleen zijn doet vooral dan pijn
als iemand plots er niet meer is)
maar net zo goed kan een gemis
als aandenken ook warmte geven  

ach, ze was gewend alleen te leven
het hoofd plots opgeheven toen
gaf zij een knuffel en een zoen
een zelfgebakken cake voor bij de thee
en ook een zak met Schotse zalmen mee
daarna verdween ze in de mist

het leek of zij werd uitgewist ... 
 

© bert deben
Scotland (Highlands), 25 juli 2003, voor Dana.
 
voorafgaande draakjesgedichten:
.

woensdag 23 juli 2003

toen proefden wij de liefde weer



Je bleek te zeer verdwaald te zijn
in houden van ontleden van
en vroeg opnieuw hoe lief ik was
maar zekerheid zou nooit volstaan  

gedachten bouwden impulsief
de wegen die ik wou begaan
de wolken in, de oceaan
dolfijnen en de wereld zien  

vol vuur en passie als weleer
en huilen naar de volle maan
de zonsopgang, een regenboog
maar absoluut geen ketens meer  

toen depte ik jouw tranen droog
en proefden wij de liefde weer. 
 

© bert deben
Avoch (Schotland), 23 juli 2003, voor Peter.
 


donderdag 10 juli 2003

Lichtje in het duister


                                                                                       Tekening © Maud                
.
.
Lichtje in het duister
.
Mijn draakje heeft gemorst
een brood en veertien kazen
het zal je niet verbazen
als je weet hoe groot het is  

ik zei heel lief:
‘er is wat mis, je bent een reus
ik kan je niet meer voeden’  

mijn draakje zuchtte zacht
een wolkje vuur
verslikte zich en knikte dan
volwassen ‘ja’  

ik knikte maar terug  

toen stond mijn draakje stoer rechtop
en nam mij op zijn rug
en vloog met mij de wolken in  

ik zag de aarde achter mij
de hemel en de zon voorbij
en toen nog vele sterren  

dan wees mijn draakje naar
een heel ver lichtje in het duister  

dáár ergens lag een nieuw begin ! 
 

© bert deben
Antwerpen, 10 juli 2003.

Voorlaatste draakjesgedicht - andere gedichten uit deze reeks: Draakjesgedichten