dinsdag 1 november 2005

Allerheiligen

.

   Allerheiligen  
                 (bij de rustplaats van moeder)


     De doden werden weer verschoond
     zowel van zonden als hun graven
     herdacht ook om de mooiste gaven
     in stilte wordt berouw getoond
 
     een jeugd lang heb ik hier gewoond
     een sloepje in een kleine haven
     tot ik mezelf voorbij zou draven
     tot wat voor mij de moeite loont
 
     het leven neemt, het leven geeft
     als ik hier sta, zo half verweesd
     ben ik verheugd om al de jaren
     die ik door jou dan heb geleefd
 
     een schip ben ik, dat weet te varen
     maar bij het afscheid weer bedeesd.
 
 
     © bert deben 
        Borsbeek, dinsdag 1 november 2005, voor moeke.


18 opmerkingen:

  1. Héél Lief gedicht, Bert. En mooi !

    BeantwoordenVerwijderen
  2. een teder gedicht, zowel naar jezelf als naar je moeder toe.Ontroerend.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. mooi en zacht en innig word ik hier geraakt

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mooi, Bert. Die verwijzingen naar het water ook, duidelijk waar je bent opgegroeid waardoor het extra persoonlijk wordt.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Een pleidooi voor allerheiligen is dit. Zo sta je nog eens stil bij wat er toe doet. In dit geval de levende en de dode.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Voor 't eerst dat ik dit van je mag lezen......Ik word er, praatvaer Jan, stil van...

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Een ontroerend en rakend gedicht.

    Simone

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Prachtig en rakend gedicht 🍀

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Mooi dat je je moeder op deze manier herdenkt..

    BeantwoordenVerwijderen