De Muskusos (Ovibos moschatus)

.

 

De Muskusos

 

In ’t hooggebergte buiten ’t bos

stond voor mijn neus een muskusos

ik dacht: nu snel een selfie nemen

maar sneller nog nam ik de benen

want ’t beest dat viel mij ziedend aan

’t wou niet met mij op Facebook staan ! 

 

© bert deben

Dovrefjell–Sunndalsfjella National Park , Noorwegen, vrijdag 19 juni 2015.

 

 

 

Laatste Noorse tanka’s

 .

I.  

De allermooiste

landschappen schuiven aan ons

voorbij ~ tussen de

bomen en het slapen door

bewonderen wij hun pracht.

 

II.  

Korte fotostop

even de benen strekken ~

een jeugdige sprong

in het mos leert mij schoendiep

hoe moerassig de grond is.

 

III.  

Iedere ochtend

zitten ze veel te vroeg in

de bus te wachten ~

weinig respectvol vind ik

voor wie graag wat te laat komt.

 

IV.  

Lekker geslapen !?

roept iemand mij te luid toe ~

Geslapen ? denk ik …

die man heeft blijkbaar geen blog

dat hij dient bij te houden. 

 

© bert deben

Noorwegen, op weg van Mo i Rana naar Trondheim, woensdag 18 juni 2015.  


voorgaande Noorse tanka's en gedichten: Noorse gedichten

 

Nordlandse tanka’s, Noorwegen, deel 2

I.  

Om 6 uur ’s nachts

klinkt vrolijk uit 50 monden

‘GOEDE MORGEN !!’

~ een kleine horrorscène uit

het dagboek van een groepsreis. 

II.  

Een extra trui aan

een jas, een sjaal, en een muts ~

twee Noorse jongens

in een short en een T-shirt

kijken mij meewarig aan. 

III.  

Ik tracht onderweg

de indrukwekkende grootsheid

van de natuur

te vatten in een tanka ~

alsof ’t in een doosje past … 

© bert deben

Noorwegen, provincie Nordland, op weg van Bjervik naar Svolvær, maandag 15 juni 2015. 

Hoog Noorse tanka’s

.

I.  

Middernachtzon

aan de Noordkaap ~ de zon

gaat net niet onder

en blijft de hele tijd schijnen

achter een heel dik wolkendek. 

 

II.  

De opwarming van

de aarde ontdooit ook hier

de permafrost ~

ik versnel het proces wat

met een warme urinestraal. 

 

III.  

Ik kras met een steen

‘I love you’ in een rots

en verzeker zo

de werkgelegenheid van

toekomstige archeologen. 

 

© bert deben

Noorwegen, Alta, 14 juni 2015.

Alta is een stadje in het hoge Noorden van Noorwegen met een archeologische site waar men eeuwenoude rotstekeningen bewaart.

 

Finland in 4 tanka’s en een haiku

.

 

I.  

Knikkebollend rijdt

de bus toeristen door het

glooiend landschap ~

iedereen slaapt behalve

tot nu toe de chauffeur en ik. 

 

II.  

Plasstop bij een meer

omgeven door naaldbomen

en jonge berken ~

een plaats om weg te dromen

maar we vertrekken alweer. 

 

© bert deben

Finland, woensdag 10 juni 2015, tussen Helsinki en Jyväskylä. 

 

III.  

Weer een museum

maar we passen voor kennis

in ruil voor vrijheid ~

zittend in de zon bij een meer

de blik op oneindig. 

 

© bert deben

Finland, vrijdag 12 juni 2015, Rovaniemi, Lapland.  

IV.  

Heel de bus springt recht

en begint luidop te juichen ~

dag 6 op de weg

en eindelijk staan ze daar

vier rendieren te grazen ! 

 

 

V.  

Na het vijftigste

rendier haalt niemand nog

een camera boven. 

 

© bert deben

Finland, vrijdag 12 juni 2015, op weg naar Saariselkä, Lapland.

Door Zweden in 3 tanka’s

.

 . 

I.  

De tourbus rijdt

doorheen de Zweedse wouden ~

de vakantiegangers

verwachten elk moment een

rendier langs de weg te zien. 

 

II.  

Baby come back

de muziek verraadt de leeftijd

van onze chauffeur ~

al drie uur in Zweden en

nog altijd geen Abba-song. 

 

III.  

Pretty Belinda

schalt door de boxen

iedereen zingt mee

of praat of leest ~ buiten valt er

geen rendier te bespeuren. 

 

.

© bert deben

Zweden, dinsdag 9 juni 2015, op weg naar Stockholm

 

De dageraad

                                                                                                                                        

                                                       

Lange schaduwen

accentueren op het land

de dageraad

 

© bert deben

Busstop Tilburg, maandag 08 juni 2015, 6u27

 

Achter mijn rug

Achter mijn rug  

Achter mijn rug

fluisteren de stemmen

tasten zij mijn grenzen af

en wat ze niet verstaan aan mij  

berustend laat ik hen begaan

ze knikken met een kille lach

een schijn van welgemeend gedag

en wachten tot ik verder ga  

ik knik terug

de blikken kruisen tastbaar vlug

zo wrang als hier beleefd kan zijn

ze praten niet, ze prevelen  

ik voel hun oordeel 

hun blik doorheen mijn rug. 

 

© bert deben

Antwerpen, donderdag 12 februari 2009, na het toneelstuk ‘Kinderheil’ van De Queeste/’tArsenaal

 

gepubliceerd in literair tijdschrift Schoon Schip jg 22 nr 2  

.

Het kreupele meisje - Juan Ramón Jiménez

.foto: Handicap International n.a.v. de Universele Dag van het Kind                     



.

Het kreupele meisje  

.

Het meisje lacht: ‘Wacht,

ik haal mijn kruk!’  

Zon en rozen.  De ritselende

frisse bomenlaan werpt

heldere groene vlakken.  Gekwetter

van vogels, een lichte bries.

Het meisje lacht: ‘Wacht,

ik haal mijn kruk!’  

Een hemel van droom en zijde

dringt door tot in het hart.

De witgeklede kinderen spelen,

gillen, zweten, rennen toe:

‘Loooop!’

Het meisje glimlacht: ‘Wacht,

ik haal mijn kruk!’  

Haar ogen glanzen.  Haar been

hangt verdraaid en vreemd.

Haar schouder doet pijn.  Ze hijgt

tegen de boom.  Ze gaat zitten.

Ze lacht en huilt en lacht: ‘Wacht,

ik haal mijn kruk!’  

Maar de vogels wachten niet,

de kinderen wachten niet.

De lente maakt ze dronken.

Het is het feest van wie loopt en vliegt …

Het meisje glimlacht: ‘Wacht,

ik haal mijn kruk!’ 

 

Juan Ramón Jiménez (1881-1958)

(vertaling : Elly de Vries-Bovée)  

 

 

Juan Ramón Jiménez Mantecón was een Spaanse dichter en Nobelprijs-winnaar. Een van zijn belangrijkste bijdragen aan de moderne poëzie was het concept "poesia pura," ofwel zuivere poëzie. Jiménez ontving de Nobelprijs voor de literatuur in 1956.

 

Meer over zijn leven:

Wikipedia/Juan Ramon Jiménez

Foto: Biografia y vida