een gedicht uit de poëzieroute 'Poëtische paardenkastanjes' langsheen het Saffierpark
in liefdevolle herinnering aan Johanna M. Pas (30 nov. 1969 - 22 juni 2023)
Er tekent zich een plant afop de muuren de luchter lichtsinds gisteren weer op
voorheen hing er maanden stilteeen grijs verledenwaaruit ze weigerde weg te gaan
er moesten kleinkinderen komenwarme kerstenzomers met een plonsbad in de tuin
nu schijnt er licht doorheen de kamersen blijkt er leven na de dood te zijn.
© bert deben
Antwerpen, vrijdag 01 augustus 2008,vanwege nieuwe achterburen.Werd aug. 2008 al een keer op het Volkskrant-blog geplaatst.
Spiegelbeeld
Ik kijk, als in een spiegel, naar de dichter
naar wie hij met de jaren is geworden
na klappen krijgen, springen over horden
vallen, bloeden, opstaan, en steeds gerichter
toch weer doorgaan, en telkens weer beschrijven
hoe het voelde en wat het deed met hem
verzachtend, als was het met een fluisterstem
opdat het bij de lezer zou beklijven
na jaren schrijven lacht hij, want hij weet
dat al dat ongelukkig zijn en leed
hem niet gebroken heeft en niet verdeeld
maar hem bij nader inzicht kon verrijken
tot iemand waar ik nu naar op kan kijken
hij glimlacht als ik kijk naar zijn spiegelbeeld.
© bert deben
Antwerpen, 10 hoog, woensdag 3 mei 2023.
N.a.v. de schrijfopdracht van schrijversgezelschap Apropos
met als juni-thema: ‘spiegel’.