Poëziefestival coStA vr. 27 jan. 2023

.

Dichters die voorlopig 1 bundel hebben gepubliceerd, dat is het thema van deze jaarlijkse poëzieavond, al werd die vanwege corona een jaar verschoven en bracht Tania Verhelst ondertussen toch al een vervolgbundel uit.

Gastheer van dienst is radiomaker en dichter Pat Donnez. Hij ontvangt de dichters Tania Verhelst, Bert Deben en Kenneth Swaenen. Met elk van hen zal hij in gesprek gaan over hun gedichten, waarbij ieder de gelegenheid krijgt om uit eigen werk voor te dragen. Ook Pat brengt een stukje eigen poëzie. 

Tania Verhelst houdt van alles wat vertelt (film, literatuur…) en experimenteert met tekst en beeld om er verhalen mee te maken. Ze was als eerste stadsdichter van Brugge. In 2020 verscheen haar debuutbundel 'Twee Helften' bij uitgeverij De Zeef. 

Bert Deben schrijft al meer dan 30 jaar poëzie, van heel persoonlijk werk tot lightverse en sociaal geëngageerd werk. Hij bracht in 2016 de bundel ‘Na het vrijen steek ik een gedicht op’ uit, een bundel over pieken en dalen in de liefde, waarin hij noch de zoetheid, noch de ruwheid schuwt.

Kenneth Swaenen studeerde Taal- en Letterkunde en volgde les aan de Schrijversacademie. Hij woont in Antwerpen, waar hij Nederlands geeft aan anderstaligen. In 2021 verscheen zijn poëziedebuut "Witte Dwergen" bij uitgeverij De Zeef.

Meer info en reserveren voor deze avond kan via coStA: 

met dank aan Gust Peeters voor de organisatie van dit evenement

Tania Verhelst kon er spijtig genoeg niet bij zijn, maar het was een mooie avond, hierbij enkele sfeerfoto's  

Als de woede van de nacht geweken is - Axel Daeseleire

.

Tijdens een wandeling door Antwerpen ontdekte ik per toeval dit muurgedicht van Axel Daeseleire aan de Sleutelstraat nr. 16, residentie ‘De Zoeterij’.

Axel Daeseleire is acteur, filmmaker en D.J., maar schrijft ook poëzie (in 2005 verscheen zijn eerste poëziebundel Nachtdier) en is medeoprichter van het kunstenaarscollectief ADAMAVA. 

Manisch

.

. 

Manisch

De maan is heel verdacht verdwenen

ze is volledig uit het zicht

terwijl jij daar te lachen ligt

zoek ik haar vast tussen jouw tenen

je moet mij zeggen waar ze is

de maan, de maan, waar is de maan

ik kriebel voeten toegedaan

tot bijna een bekentenis

hoe ongehoord durf jij beweren

dat jij ze echt niet hebt gestolen

ik zie haar sporen op jouw zolen

en volg ze op met zachte veren

waarheen is toch de maneschijn

de vraag is ernstig, maar jij lacht

maar hoe jij haar verbergen tracht

de zoektocht zal mij lonend zijn

je zal mij zeggen waar ze is

de maan, de maan, waar is de maan

ik kriebel tenen toegedaan

tot ik de maan niet langer mis

je lacht alweer, dat doe je vlug

je vindt het blijkbaar aangenaam

maar kijk maar daar, doorheen het raam

de maan, de maan, ze is terug! 

 

 

© bert deben

Antwerpen, dinsdag 23 januari 2007

werd in 2007 geplaatst op het Volkskrantblog.

  

 

Er grazen vlekken in de wei

.

Er grazen vlekken in de wei
ze maken melk en kaas en boter
een late zon schuift traag voorbij
en maakt hun schaduwen wat groter

ze grazen voort, ze zien het niet
het gras verteert zich in vier magen
het land is plat zo ver men ziet
ze grazen voort vol welbehagen

de grond is vochtig groen en vlak
en rustig glijdt de tijd voorbij
een neder land zo ver men ziet
ze grazen voort op hun gemak

de trein passeert, ze zien het niet
er grazen vlekken in de wei.

© bert deben
Antwerpen, zondag 7 oktober 2007, voor Bart,
werd in 2007 al een keer geplaatst op het Volkskrantblog.

Gouden trap - Ella van Vliet

Het leven is geen gouden trap, weet je
het zit vol spijkers en gaten
we lachen, lijden, zwijgen, praten
en missen soms een treetje

toch gaan we door, met opstaan en vallen
we winnen wat of grijpen mis
zoeken hoop, liefde, tot ieder aan het einde is
zo klimmen we door, wij met z’n allen

sta stil op alle genomen treden
kijk, luister, verwonder met hart en geest
zie hoe de waarheid van de leugen wint

recht je rug, jouw bestaan heeft een reden
blik vooruit, niet naar wat is geweest
leef en geniet als je het geluk weer vindt

© Ella van Vliet 01.01.2023

Ella van Vliet komt uit Zuid-Holland maar woont sinds 2,5 jaar in Zeeuws-Vlaanderen. Ze was de eerste polderdichter van Krimpenerwaard (een 2-jarige functie) en is nu lid van het Zeeuws-Vlaamse schrijverscollectief Apropos. 

Ella gaf 2 dichtbundels uit (inmiddels uitverkocht) en een handgemaakt boekje ‘(S)limericks’ (nog steeds verkrijgbaar), origineel detail: op elk boekje kleeft een zelfgekweekt gedroogd klavertje vier!

Het leukste van haar schrijverspassie vindt Ella zelf het voordragen van haar verhalen en gedichten aan publiek, je kan haar hiervoor dan ook boeken om een evenement luister bij te zetten.

De waarheid is een diamant

.

.

De waarheid is een diamant
met door de mens geslepen kantjes
zo toont ze mooier en galant
maar krijgt ze ook wel scherpe randjes

de ruwe steen die waarheid is
kan af en toe grof overkomen
wat leiden kan tot ergernis
die men dan graag poogt in te tomen

de schone schijn wordt essentieel
men slijpt wat bij, men wil verblinden
men doet de waarheid snel tekort

zelfs tot men het origineel
compleet niet meer terug kan vinden
zodat het puur een leugen wordt.

© bert deben
Vogelwaarde, december 2022.

Geschreven i.o.v. het schrijversgezelschap Apropos met als deze keer door mij
gekozen maandthema voor januari 2023: ‘De naakte waarheid / Fake news’.

.