De deur gaat dicht, ik lijk te wenen
althans zo voelt het diep van binnen
maar tranen volgen niet, slechts zinnen
ik baken af wat is verdwenen
gevoelens worden omgezet
in welgetelde lettergrepen
het hart nog even uitgeknepen
in weer een vorm van een sonnet
de dichter zou gevoelig zijn
omdat hij alles kan omschrijven
gemis, gevoel, verlies, verdriet
het altijd koesteren van pijn
maar 't moeten veertien regels blijven
veel meer emotie duldt hij niet.
© bert deben
Antwerpen, vrijdag 27 februari 2009,
nadat Bob de sleutel afgaf en ik de deur sloot.
.
foto: ©
bert deben – New Zealand, Lake Tekapo, november 2010
.
Zo gaat het soms ...
.
Zo gaat het soms, zo zijn de dagen
ze eindigen, ze gaan voorbij
zo ging het ook met jou en mij
met minder antwoorden dan vragen
soms valt het moeilijker te dragen
de grote wegwerpmaatschappij
maar beter zo dan medelij
de liefde kent geen nederlagen
de liefde kent slechts het ervaren
de zon die door de wolken schijnt
en alles even warmer maakt
tot dat het koelt – zo zijn de jaren
van elk seizoen dat weer verdwijnt
rest iets dat zoet
en iets dat bitter smaakt.
© bert deben
Antwerpen, donderdag 26 februari 2009, voor Bob.
.
