leven in poëzie: Petit Rechain

Posts tonen met het label Petit Rechain. Alle posts tonen

zondag 9 oktober 2005

Kamers vol gedachten

Hier lig ik in een luchtkasteel
met alle kamers vol gedachten
een beetje eenzaam af te wachten
en starend naar mijn spiegelbeeld

zo toont het beeld mij gans alleen
en oud en grijs maar toch tevreden
voor spijt van iets geen echte reden
zelfs zonder mensen om me heen

ik heb geleefd, ik heb bemind
ik zag de wereld en het leven
en wie er ooit voor mij wou zijn
ik zag vooral heel fier mijn kind

en al wat ooit bestond aan pijn
werd in een ogenblik vergeven.

© bert deben
Château de Petit Rechain,
zondag 9 oktober 2005, voor Robert (9 jaar nadien).

zondag 23 juni 1996

Ik hoef geen luxe, geen kasteel

Ik hoef geen luxe, geen kasteel
ik wil slechts een geliefde zijn
een jongen uit een magazijn
die deel uitmaakt van een geheel

een stukje maar, een onderdeel
van iemand waar ik in verdwijn
waarmee ik even één kan zijn
ik eis van ’t leven niet zoveel

ik wil slechts schoonheid, poëzie
wat zon en ’s avonds maneschijn
een regenwolk in een woestijn

en liefde geven aan al wie
mij warmte schenkt of energie
een lichaam om in thuis te zijn.

© bert deben
Château de Petit Rechain, zondag 23 juni 1996, voor Robert.

Je n’ ai ni besoin de luxe ni de château
je veux être juste un amant
un garçon d’ un entrepôt
qui fait partie d’ un tout

juste une part, une partie
de quelqu’un en qui je puisse disparaître
avec qui je puisse être un pour un moment
je n’ exige pas tant de la vie

je veux juste de la beauté, de la poésie
un peu de soleil et un clair de lune
un nuage de pluie dans un désert

et donner de l’ amour à tous ceux qui
me donnent de la chaleur ou de l’ énergie
un corps pour être chez soi.