Fotoreportage Opening Mauritsjaar Museum Het Bolwerk IJzendijke

.

Op 26 april 2025 opende Museum Het Bolwerk in IJzendijke een tentoonstelling rond Maurits van Nassau, Prins van Oranje, n.a.v. de 400ste sterfdag van Prins Maurits op 23 april 2025. De openingsceremonie vond plaats in de Mauritskerk te IJzendijke.

De betekenis van Prins Maurits voor Zeeuws-Vlaanderen wordt belicht in zes musea en in één kerk. De tentoonstellingen zijn tot stand gekomen met medewerking van de Oudheidkundige Kring “De Vier Ambachten” in Hulst, de Vereniging tot Behoud van de Historie Philippine, de Heemkundige Vereniging Terneuzen en de Heemkundige Kring West Zeeuws-Vlaanderen.

Info: Tentoonstellingen Maurits van Nassau | Museum Het Bolwerk 

Bezoeken van de tentoonstellingen kan vanaf 27 april 2025 in Museum Hulst ’s Landshuis, Het Warenhuis Axel, Schoolmuseum Schooltijd in Terneuzen, de voormalige katholieke kerk in Philippine, Museum Het Bolwerk in IJzendijke, Cultuurforum Aardenburg en Museum Het Belfort in Sluis.

Luitist Thomas Langlois verwelkomt de genodigden. 

Openingsrede door Annie de Lijzer  (voorzitter museum)

Voordracht 17de-eeuwse poëzie door Bert Deben

Verhaal over Maurits door Roxanne Vandepitte

Toespraak door burgemeester Vermue van Sluis

Koorzang door het Zeeuws Vlaamse kamerkoor 

Bij het museum voor de officiële opening van de tentoonstelling Maurits.

Scheeps-praat, ten overlijden van Prins Maurits - Constantijn Huygens

.

Tijdens de openingsceremonie, zaterdag 26 april 2025, van Het Mauritsjaar in Zeeuws-Vlaanderen (n.a.v. de 400ste sterfdag van Prins Maurits) mocht ik, in aangepaste kledij, 17de-eeuwse gedichten voordragen in de Mauritskerk te IJzendijke. 

Onderstaand gedicht van Constantijn Huygens gaat over de opvolging van prins Maurits. Huygens vergelijkt in een metafoor De Republiek der Zeven Provinciën met een schip, waar Mouring (zoals prins Maurits genoemd werd) aan het roer stond. Na zijn dood wordt het schip bestuurd door mooi Heintje (prins Frederik Hendrik), die echter een goed voorbeeld aan Maurits had en dus het schip wel weet te reden.

.

Scheeps-praat, ten overlijden van Prins Maurits

Een gedicht van Constantijn Huygens

MOURING, die de vrije schepen
Van de Zeven-landse buurt
Veertig jaren, onbegrepen,
Onbekropen heeft gestuurd,
Mouring, die ze door de baren
Van zo menig tegentij
Voor de wind heeft leren varen
Al en was 't maar wind op zij,

Mouring, schipper zonder weerga,
Die zijn onverwinlijkheid,
Waar de zon op-, waar zij neerga,
Te aller oren heeft gespreid;
Mouring, die de zee te nauw hiel
Voor zijn zeilen en zijn want,
Die de vogelen te gauw viel
Al bezeilde hij maar 't zand.

Mouring was te kooi 'ekropen,
En de endeloze slaap
Had zijn wakker oog beslopen,
En hem, leeuw, gemaakt tot schaap,
Reeërs en matrozen riepen:
‘Och! de grote schipper, och,
Wat zou 't schaân of wij al sliepen,
Waakte schipper Mouring nog!

Schipper Mouring, maar je legt er,
Maar je legt er plat 'eveld,
Stout verwerer, trots bevechter,
Bei, te zee-wort en te veld;
Kijk, de takels en de touwen
En de vlaggen en het schut,
Staan en pruilen in de rouw, en
Altemale in de dut.’

‘Dutten?’ sprak mooi Heintje, ‘dutten?
Stille, maats, een toontje min!
Dutten? Wacht, dat most ik schutten,
Bin ik angders4) dien ik bin;
'k Heb te lang om noord en zuien
Bij den baas te roer 'estaan,
'k Heb teveel gesnor van buien
Over deze muts zien gaan.

'k Sel 't hun lichtelijk zo klaren
Dat ik vlaggen, schut en touw
En de maats die met me varen
Vrijen sel van dut en rouw.
Reeërs, jouwerliefde mien ik
Die van vers op 't kussen vicht
Wil j'eran? Kedaar, jou dien ik,
Jou allienig, bij dit licht.’

‘Weeran’, riepen de matrozen,
‘'t Is een man of 't Mouring waar.’
En de reeërs, die him kozen:
‘Weeran, 't is de jonge vaâr.’
Heintje peurde strak an 't stuur, en
Haalde 't anker uit de grond,
't Scheepje ging deur 't zeesop schuren
Of er Mouring nog an stond.

CONSTANTIJN HUYGENS (1596-1687) 

Scheeps-praat, ten overlijden van Prins Maurits, Het goud der gouden eeuw 

 

Harry, jaargang 3

.

.

HARRY, jg. 3 

Een kleine man, maar ook wel stoer
en altijd vrolijk (toch meestal 😉)
hij speelt met auto’s op de vloer
met vrachtwagens en dan vooral

die grote met een takelkraan
die is dan ook van hem alleen
ik zit er naast (ik mag niet staan)
als ik wil spelen zegt hij ‘neen!’

ik mag slechts kijken en ik moet
ook steeds iets van bewondering tonen
het liefst bij alles wat hij doet
dat hoort zo bij de spelpatronen

wat later kijken we TV
naar Paw Patrol of Spiderman
een flesje pap, konijntjes mee
voor nu is dit zijn loopbaanplan.

© opi Bert
Vogelwaarde, vrijdag 19 april 2025.

voorafgaande gedichten: 

Happy Harry! (2 jaar)  

Happy Harry 1 

Kleine Grote broer 

of deze trein naar Brussel gaat?

 

IC-trein

.
Je kan het beter aan een ander vragen
want wat weet ik, die slechts een
onbepaalde tijd op deze aarde woont
en nooit voorheen echt heeft getoond
iets van de mensheid te begrijpen
 
oorlog – zegt men – politiek, het is de mens
zo inherent, het is hun dagelijkse brood
men wordt geboren en gaat dood
maar vecht als was het voor de eeuwigheid
het maakt wie voelt alleen maar ziek
 
ik schrijf het enkel nog maar neer
en wat ik schrijf maakt mij als water in de zee
maar stel jouw vraag alsnog een keer ...
 
of deze trein naar Brussel gaat?
 
ik weet het niet, ik heb het nooit geweten
ik rijd slechts in gedachten mee.
 
 
© bert deben
trein Antwerpen – Brussel, donderdag 5 januari 2012 

gepubliceerd in ‘verzamelde gedichten 19de poëzieprijs’ Culturele Centrale Boontje 2013