maandag 30 maart 2009

Genesis – dag 1, het startsein


Genesis – dag 1


God geeuwde, rekte zich uit
keek door het niets naar de eeuwigheid
verveling, weer het zelfde als altijd
de maandag waaide zijn hemel binnen

niets bestond, zelfs geen Godinnen
misschien moest hij er één creëren
maar wat en waar en hoe beginnen
en wat als zij zich tegen hem zou keren
als niets bestaat gaat niets verkeerd

toen drong het leven tot hem door
hij leunde achterover, staarde
voor zich uit en rolde uit zijn neus
een keutel, keurde die geconcentreerd
kreeg een inval
               en schiep ‘de Aarde’.
                                                                                                                                                                                                                             

© bert deben
Antwerpen, maandag 30 maart 2009.


Geplaatst voor Assyke, die een oproep deed om een blog te plaatsen rond het thema ‘Startsein’
.

17 opmerkingen:

  1. Oooo, Aarde als meelevend neuspulkje! O harmonie op maan-dag!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lief van jou!!!


    heb je ook nog een bijpassende afbeelding voor erbij?

    plaats hem op je blog, of mail hem mij, dan publiceer ik de afbeelding boven het sonnet

    BeantwoordenVerwijderen
  3. he Assyke (alias hartenziel) : gezien het allemaal begint van uit het grote niets is er geen afbeelding bij - tenzij Barbara iets passend moest hebben liggen tussen haar mooie verzameling tekeningen, zoals die bij mijn 'Genesis - dag 2' gedicht ... ?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Als het zo gemakkelijk is gegaan ...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. of Barbara ergens een mucus heeft vereeuwigd, geen idee
    zal het eens vragen

    en anders...Niets
    God kan ik Nix weigeren...

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Net een snotje gevonden en verstuurd. Wie weet is het een passend snotje :-)

    Eén irritant opmerkinkje: Als er nog geen geslachten bestaan, waarom spreken van een hij?
    Die inval klinkt van heimwee.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. he Barbara : dank voor de tekening, die een plaatsje krijgt bij het gedicht op Assyke haar blog (hier laat ik het gedicht graag zelf een beeld vormen bij de lezer …)

    Over het geslacht van God kan ik heel concreet zijn : voor mij is God een uitvinding van de mens, een fictief personage waar je alle kanten mee uit kan, dus mijn godsfiguur is in dit gedicht een man (ik heb hem ook al eens een vrouw laten zijn …). Iedereen fantaseert wel z’n eigen godsfiguur: voor vredelievende mensen staat die voor liefde, voor de machtswellustige en/of de angstige staat ie voor oppermacht en puur sadisme (eerstgeborenen vermoorden, steden platbranden, kokend lood in kelen kappen en zo van die dingen) en voor een nog wreder soort mens is het een pooier die maagden levert aan massamoordenaars (als er al een God bestaat zal hij ook niet zo blij zijn met zulk een imago, denk ik dan ...).

    Ik denk dat God vooral heel duidelijk geschapen werd (en wordt) naar het evenbeeld van wie hem telkens bedacht of weer bedenkt, vandaar dat sommige vrouwen hem graag als vrouw zien. Verspreid in tijd en over de hele wereld zijn er een paar duizend verschillende religies en geloven, de meeste al verdrongen, verboden of uitgemoord door telkens weer nieuwe religies. In sommige godsdiensten was God ook een vrouw, toevallig was dat dan in matriarchale gemeenschappen. Maar daar waar de godsdienst bedacht werd door een man of mannen, is hij toevallig een man. Meer moet je daar dus niet achter zoeken …
    .

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Mooi gezegd Bert. Iets androgyns of geslachtloosz zou toch ook wel eens aardig wezen.
    Nu even bij assyke rondneuzen :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Whaaaah, rolde uit zijn neus een keutel:)))))

    Waanzinnig origineel, teder en ontluisterend...

    Ik hou van je X

    Annet:)

    BeantwoordenVerwijderen
  10. @ Annet : ik word er gelijk helemaal warm van ... :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  11. ik val altijd wel weer op een bijzondere zin van jou 'keek door het niets naar de eeuwigheid' -

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Poëtische start, hoewel vanuit oer-scheppingsverhalen zondag de eerste dag is.
    En Zij/Hij rustte op de 7e dag, dit werd bij joden de sjabbat.
    Op de eerste dag vd week stond Jezus/Christus op uit het graf, daarom werd die dag gevierd als feest-rustdag. Eeuwen lang inde westerse culturen.
    Vanwege het huidig economisch denken is maandag nu de eerste dag, want werkdag.
    Tot hiertoe mijn kleine bijdrage vanuit theologisch perspectief.
    "Dogma's" hebben voor mij daarin geen eeuwigheidswaarde. :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. tja, ook dogma's zijn flexibel al naargelang wie ze opstelt - gelukkig heb ik een God die niet zo gebonden is aan enige menselijke wetten, al is de God in mijn gedachten toch ook wel heel erg menselijk ... ;-)

      Verwijderen