Landschap in beleg
.
Er is geen doel om te verdwijnen
ik wil een dorp van mensen zijn
maar langs mijn dijken en mijn velden
spoelt verleden mij voorbij
ik kijk ontredderd naar de Schelde
waar de schepen mij bedreigen
en bruin verroest en grijs bewolkt
de buizen naar de afgrond leiden
een put, ontvolkt om te versterven
de huizen barstend in de nacht
en kaal geplunderd en verminkt
ben ik een landschap in beleg
ik wortel mij in Vlaamse polder,
maar zak in wanhoop verder weg.
© bert deben
Antwerpen, juli 2008, voor de poëziewedstrijd DorpsDichterDoel.
Eervolle vermelding ‘DorpsDichterDoel’ - Doel, 21 maart 2009.
Gepubliceerd in de verzamelbundel 'BEDICHTING VAN EEN DORP',
Voor degenen die iets meer wil weten over het dorp Doel, een dorp dat plaats moet maken voor de expansie van de Antwerpse haven en reeds een jarenlange doodstrijd moest ondergaan :
http://www.doel2020.org/
.
http://www.doel2020.org/
.
terecht een eervolle vermelding
BeantwoordenVerwijderenhier in nederland kom je bijna alleen nog in friesland en groningen kleine authentieke dorpjes tegen met soms maar een honderdtal inwoners
liggen aan de Schelde of een andere rivier
is risicovol vanwege industriele belangen
assyke
en zeker een prachtdicht!De moedeloosheid zit er krachtig in.
BeantwoordenVerwijderenMooi eerbetoon aan een stervend dorp.
BeantwoordenVerwijderenZo gaan wij met de wereld en ons leven om.Met het belang van geld als excuus. Bah.!
BeantwoordenVerwijderenzeer mooi
BeantwoordenVerwijderenzo intriest en toch, zo mooi in woorden...
BeantwoordenVerwijderenmooi eerbetoon aan Doel
BeantwoordenVerwijderenhet blijft een eindeloze strijd...
BeantwoordenVerwijderenPrachtig gedicht,spijt dat dit moet verdwijnen !
BeantwoordenVerwijderenDoel,prachtig dorp zakt niet weg,krijgt vaste grond!
BeantwoordenVerwijderen