.
Daar komt moeder aangevlogen
een worm nog levend in haar bek
ze kijkt mij aan met bitse ogen
en hoopt dat ik weer snel vertrek
zo huppelt ze onrustig rond
ik doe algauw alsof ik lees
dan ziet ze mij als achtergrond
de kleintjes wachten op hun vlees
plots schiet ze in een korte vlucht
in het klimop een holte in
waarna ik zachte tsjirpjes hoor
met in zijn bek een stukje vrucht
spijst later vader het gezin
de ganse dag gaat dit zo door.
© bert deben
Antwerpen, in mijn stadstuintje, zaterdag 12 mei 2007.
In opdracht van een poëzieworkshop die ik destijds volgde heb ik het gedicht ook herschreven - opdracht was: zoveel mogelijk schrappen en het mocht niet rijmen:
BeantwoordenVerwijderenDaar komt moeder aangevlogen
een worm nog levend in haar bek
ze kijkt mij aan
ze hoopt dat ik weer snel vertrek
en huppelt wat onrustig rond
ik doe discreet
alsof ik lees
zo ziet ze mij als achtergrond
en schiet ze met een korte vlucht
in de klimop een holte in
de kleintjes wachten op hun vlees.
© bert deben
Dworp, donderdag 21 juli 2011.
Leuk Bert.
VerwijderenHerschrijven zonder rijm.
Voelt dit voor jou als zonder slip? 😉
Ik denk van niet.
Rijmen voelt voor mij natuurlijk aan, niet rijmen als academisch opgelegd ... Ook al weet ik dat ik als rijmend dichter in academische kringen (Poëziekrant en dergelijke) niet serieus genomen word, ik blijf er vooral de voorkeur aan geven mezelf te zijn 😉
VerwijderenAls oefening vond ik het wel interessant om doen, en als het van uit mezelf gebeurt dat ik niet rijm ga ik dat ook niet tegenhouden 😉
dat gevoel heb ik ook, Bert. Vaak komt dat rijm bij mij ook vanzelf.
VerwijderenIk moet er mij haast tegen “verzetten”.
En ja, rijmen is niet trendy, het is iets van vroeger.
Nochtans worden zelfs hedendaagse liederen rijmend geschreven.
Hoe dan ook, ritme primeert, naar mijn gevoel. En dat is ongetwijfeld een van je sterkste kanten als dichter.
dank je - en ach, dat bewust niet rijmen (en bij voorkeur zonder emoties en voor academici ook nog liefst zonder inhoud) is ook al meer dan een eeuwigheid uitgemolken tot in den treure en maakte dat poëzie totaal niet meer van tel is (en ook niet verkoopt).
VerwijderenVooral sinds het overlijden van Herman de Coninck en later ook het ter ziele gaan van zijn Nieuw Wereldtijdschrift mocht ook de romantiek niet meer in de poëzie voor academici, wat helemaal de doodsteek was.
En inderdaad, ritme primeert, verder is er ook nog iets als opletten voor rijmdwang natuurlijk - net zoals er dus ook iets bestaat als een dwangmatig niet rijmen, wat dikwijls leidt tot gewoon wat onder elkaar geplaatste prozazinnen ...
Een akelige, beangstigende bevestiging van wat er gaande is. Bert.
VerwijderenHet houdt ons wakker.
Dit is het goede nieuws,
voor wie horen en lezen wil.
Proza-gedichten - met inhoud - vind ik ook wel dik oké
Steriel Academisme bestaat
bij de gratie van
Gevoelige en besmettelijke Poëtica.
Schitterend geschreven. Leuk detail, de jonge vogeltjes zorgden voor een leuk contact.
BeantwoordenVerwijderenHeel heel mooi zoals het rijmend geschreven is Bert.
BeantwoordenVerwijderenOok bij ons is er nieuw leven in een nestkastje, heerlijk ♥
Mooier kun je het niet omschrijven.
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk, die bedrijvigheid rond zo'n nest. Beeldend geschreven, Bert.
BeantwoordenVerwijderenMooier kan het niet Bert lees u zo graag al rijmend
BeantwoordenVerwijderenWeer nieuw leven in sommige hun nestkastje ‘ zo leuk !!
🤙🌻🌻❤️❤️🥰
Dankjewel. Weer genoten. !!