Voorlopig ben ik uitgepraat
de vogels nemen over
de tuin die nu in bloesem staat
de wind doorheen het lover
nog slechts van ver hoor ik de straat
een radio, een spelend kind
een hond die aan het blaffen gaat
een motor in te snelle sprint
de tuin doet mij vertragen
opent een ander bewustzijn
dat zacht in stilte overgaat
en oude zorgen doet vervagen
ik sluit de ogen en verdwijn
voorlopig ben ik uitgepraat.
© bert deben
La Roche, dinsdag 1 mei 2007, voor Lisa.
Sprakeloos, wat een mooi gedicht. Je hebt verborgen pareltjes.
BeantwoordenVerwijderenSimone
Wat mooi , ja de natuur neemt je bewustzijn mee .!! 🌞🌴🌿
BeantwoordenVerwijderenSuper Bert !
BeantwoordenVerwijderenMooie foto !
Groetjes 🥰🍀❤️
Laat de lente en zomer maar komen.
BeantwoordenVerwijderenFantastisch!
BeantwoordenVerwijderenZie je al helemaal sprakeloos zitten tussen kwetterende vogels in je tuin
Assyke
Of het nu 2007 of 2024 is, het blijft supermooi Bert 👍♥
BeantwoordenVerwijderenWijselijk vooruitziend
BeantwoordenVerwijderenbegin en eindig je met 'voorlopig'.
want je was al weer vlug aan de praatslag.
Mooie expressie van een deugddoende natuur-impressie trouwens.
Bert weer een prachtig gedicht, Chapeau
BeantwoordenVerwijderenEen prachtig gedicht, Bert, recht uit het hart geschreven!
BeantwoordenVerwijderenLaurine
Een lenterige pauze-knop … voor even ingedrukt in deze drukke wereld. 👍
BeantwoordenVerwijderenJa, wat hebben wij nog te zeggen wanneer de natuur praat?
BeantwoordenVerwijderenMooi.
Deze heb ik in een min-of-meer ver verleden al eens gelezen. Blijft even mooi..,
BeantwoordenVerwijderenZou kunnen, heeft destijds ook nog op het Volkskrantblog gestaan in een prillere versie.
Verwijderen