En daarna zal er stilte zijn, de zon die
elke avond ondergaat en elke
ochtend
opkomt, het afscheid lang voltooid en
jaren die voorbijgaan, seizoenen
die
verglijden, gedichten die
verkleuren tot
ze rijper zijn of net als wijn
verzuren en
nooit meer zoet op lippen liggen
mijn ijdelheid die pijnlijk weet:
ik zal
me nooit meer ploegen in jouw
aarde
nooit meer zoenen als weleer en nooit
zal ik nog zien zoals wij vroeger
minziek samen gade sloegen.
© bert deben
Antwerpen,
9 oktober 2000, voor Frank.
Prachtig om te lezen !
BeantwoordenVerwijderen👻🍀❤️