Vier uur, ochtend, ik ga slapen 
en bevat hoe leeg en broos het is 
ik noem jou teder mijn gemis 
gruis dat ik wil samenrapen   
mijn vingers tasten in het duister 
en dwalen eenzaam door het bed 
ze tekenen de leegte nauwgezet 
terwijl ik naar ontberen luister   
na al die jaren nog steeds weg 
een zwaluw vluchtend voor de kou 
en ik, hoe nuchter ook, een dromer 
als ik me ’s nachts weer naast jou leg   
ik fluister nog: ik hou van jou, 
als je terugkomt wordt het zomer. 
© bert deben 
Antwerpen, zondag 18 december 2005, voor
Frank B. 
werd feb 2017 gepubliceerd in Po-e-zine XIV
 

 
Binnenkort weer in het land!
BeantwoordenVerwijderenJij kan dit toch als geen ander. Groet!!
BeantwoordenVerwijderenIk kijk er naar uit.
BeantwoordenVerwijderenPrachtig gedicht.
Prachtig Bert !
BeantwoordenVerwijderenHet treft mij Bert om zo je gevoelens om te zetten in woorden, WHAH, grote klasse !
BeantwoordenVerwijderen🍀🥰❤️