.
.
.
Mijn
grootste vrees is ongemerkt
voorbij
te gaan, vooral aan jou
ik
zweer dan lief en leed en trouw
en voel me daarna weer beperkt
het
onvermogen wordt verwerkt
in
dwalen, maar ik vraag: aanschouw
mij
naakt – littekens van roofbouw
mijn
hart werd tot een burcht versterkt
een
leger ging aan mij voorbij
bevreesd,
gekwetst en overwonnen
maar
geen van hen heeft mij ontgonnen
en
geen van hen kwam dichter bij
begin
aan mij niet onbezonnen
toch
vraag ik jou: verover mij!
©
bert deben
Antwerpen,
6 april 1998, voor Frank B.
.
prachtig Bert!
BeantwoordenVerwijderen'dat onvermogen wordt verwerkt in dwalen'...hoe herkenbaar weer...
Ook na zoveel jaar nog sterk!
BeantwoordenVerwijderenhéél mooi!
BeantwoordenVerwijderenindrukwekkend...
BeantwoordenVerwijderenmooi, mooi!
BeantwoordenVerwijderenMooi, zoals jouw vroegere werk sterk overeind blijft. Ik hoop dat je in de tussen liggende jaren veroverd bent.
BeantwoordenVerwijderenondertussen al 6 jaar veroverd en overwonnen ... ;-)
Verwijderen( mijn?)Hartenkreet........
BeantwoordenVerwijderenMooi.
BeantwoordenVerwijderenOok weer zo'n schittertje!
BeantwoordenVerwijderen* geraakt! *