.
.
.
Mijn
grootste vrees is ongemerkt 
voorbij
te gaan, vooral aan jou 
ik
zweer dan lief en leed en trouw 
en voel me daarna weer beperkt   
het
onvermogen wordt verwerkt 
in
dwalen, maar ik vraag: aanschouw 
mij
naakt – littekens van roofbouw 
mijn
hart werd tot een burcht versterkt   
een
leger ging aan mij voorbij 
bevreesd,
gekwetst en overwonnen 
maar
geen van hen heeft mij ontgonnen 
en
geen van hen kwam dichter bij   
begin
aan mij niet onbezonnen 
toch
vraag ik jou: verover mij! 
©
bert deben 
Antwerpen,
6 april 1998, voor Frank B. 
.
 

 
prachtig Bert!
BeantwoordenVerwijderen'dat onvermogen wordt verwerkt in dwalen'...hoe herkenbaar weer...
Ook na zoveel jaar nog sterk!
BeantwoordenVerwijderenhéél mooi!
BeantwoordenVerwijderenindrukwekkend...
BeantwoordenVerwijderenmooi, mooi!
BeantwoordenVerwijderenMooi, zoals jouw vroegere werk sterk overeind blijft. Ik hoop dat je in de tussen liggende jaren veroverd bent.
BeantwoordenVerwijderenondertussen al 6 jaar veroverd en overwonnen ... ;-)
Verwijderen( mijn?)Hartenkreet........
BeantwoordenVerwijderenMooi.
BeantwoordenVerwijderenOok weer zo'n schittertje!
BeantwoordenVerwijderen* geraakt! *