Het Woord aan Noord

 

Literaire Avond 

Het Woord aan Noord 

Woensdag 30 januari - 20 u

Centrum De Wijk

Lange Scholierstraat 94

2060 Antwerpen

 "Antwerpen-Noord, a.k.a. 'Den 2060' (al jaren mijn wijk), heeft zijn reputatie tegen. Armoede, drugs en relletjes zorgen ervoor dat de wijk als onleefbaar wordt bestempeld.  Vooral dan door diegenen die er nog nooit zelf geweest zijn. Maar de buurt heeft ook veel mooie kanten en het is er prettig en betaalbaar wonen tussen mensen die hun prioriteiten – veelal noodgedwongen – nog op een rijtje hebben. Dankzij een boek van Johan Vanhecke kan je er nu ook een literaire wandeling maken."

http://www.cuttingedge.be/boekenstrips/johan-vanhecke-een-literaire-wandeling-door-antwerpen-noord

"In Antwerpen Noord werden de romanciers Marnix Gijsen, Fernand Auwera en Rose Gronon, de dichters Jan van Nijlen en Victor Brunclair, en de striptekenaars Willy Vandersteen en Ikke geboren, net als Jan Fabre die er zijn vaste uitvalsbasis heeft voor zijn theater. Hendrik Conscience schreef er De Leeuw van Vlaanderen, en Paul van Ostaijen publiceerde er zijn debuut Music-Hall. Van Nu en Straks en Het Overzicht hadden er hun redactieadres. Pol de Mont en Hugues C. Pernath, Lode Zielens en Aster Berkhof, Vincent van Gogh en Patrick Conrad woonden er korte of lange tijd. Roger van de Velde, Alice Nahon en Eugeen Zetternam bliezen er hun laatste adem uit ..."

http://www.houtekiet.com/boeken/p/detail/een-literaire-wandeling-door-antwerpen-noord 

 

Johan Vanhecke geeft tijdens deze avond uitleg bij zijn boek:

Een literaire wandeling door Antwerpen-Noord

nadien lezen 6 dichters uit Antwerpen-Noord voor uit eigen werk:

Bert Deben 

Zhor Boulaich Kasmi 

Gabrielle Goyvaerts

Ludo Den Aantrekker 

Rita Degeeter 

Wilfried Defillet 

 

De Schone en de Koningin

De Schone en de Koningin

. 

In een land waar niemand komen kan

verborgen achter hoge bergen

woonde de allermooiste man

tezamen met een hoopje dwergen

hoeveel precies, dat zeg ik niet

alzo voorkom ik plagiaat

maar telkens hij het huis verliet

dan volgden zij hem door de straat

door bossen heen, langs lindelanen

voorbij de huizen en kastelen

ze waren levenslang kompanen

en wilden alles met hem delen

kwam hij een maagd of jonkvrouw tegen

of als er een prinses verscheen

dan kwam dat altijd ongelegen

want nooit was hij een keer alleen

nochtans was hij heel felbegeerd

zelfs stiekem door de koningin

een feeks was zij, geraffineerd

ze was iets vreselijks van zin

ze had een plan, ze zou verschijnen

als klein krom vrouwtje, oud van jaren

en met een mandje mandarijnen

die allemaal betoverd waren

wie daar van eten zou, die werd alras

tot duizend keer kleiner dan tevoren

en ze wist, dat wat oranje was

door dwergen zeer werd uitverkoren

daar stond ze dan, de toverkol

en belde bij de dwergen aan

ze bood hen hartelijk haar mandje vol

met mandarijnen en één banaan

de dwergen namen één voor één

een mandarijntje uit de mand

maar op het laatste was er geen

voor de mooiste man van heel het land 

voor hem restte enkel de banaan

en wie die zou verslinden

(want ook daar hing een betovering aan)

zou zich eeuwig aan de koningin verbinden

en zo geschiedde, de dwergen aten

heel gulzig snel hun mandarijnen

en niets of niemand kon nog baten

hij zag hen gaandeweg verkleinen 

nog kleiner zelfs dan een insect

de mooie man, heel aangedaan

hoopte op een omgekeerd effect

als zij zouden eten van zijn banaan

maar terwijl ze de banaan verslonden

werd door de andere toverspreuk

hun lot voor eeuwig aan de koningin verbonden

en daardoor kreeg zij altijd jeuk. 

 

© bert deben

Antwerpen, vrijdag 4 januari 2008 (7 eerste strofen) - afgewerkt te Vogelwaarde, dinsdag 29 januari 2013. 

afbeeldingen uit de film 'Snow White & the Huntsman' 

De Zachte Zwarte Sterren

Kinderen omhelzen elkaar

onder de zachte zwarte sterrenhemel
en als je in hun ogen kijkt
bevrijden zachte zwarte sterren
hen van het boek
en van de letter en het woord
en laten hen lezen in stilte
ondergedompeld
in een zachte zwarte sterrenschijn
laten hen druppels regen zoeken
onder de zachte zwarte sterrenhemel 
laten hen fluisteringen achternalopen  
en de nacht verjagen
en de donzen adem
van de zachte zwarte sterren zoenen
laten hen op paarden rijden
gelikt door wind en sneeuw
en op de tippen van hun tenen
in de schemering
waarin wij ooit zullen verdwijnen 
gestreeld door tederheid
en zonder enig spoor van angst
aangezichten fonkelend
als een rivier van goud
gespoeld door zachte zwarte sterren
getroost door engelenvleugels
terwijl de vogels de dageraad bezingen
en gezegend en nat van vreugde
zullen jij en ik elkaar ontmoeten
onder een nachtelijke hemel
opgehelderd door de zachte zwarte sterren.

origineel: Michael Cashmore, David Tibet, Maja Elliott (Current 93)

vertaling: © bert deben
Vogelwaarde, vrijdag 3 augustus 2012.

voor Maud

 

Soft Black Stars

little children snuggle
under soft black stars
and if you look into their eyes
soft black stars
deliver them from the book
and the letter and the word
and let them read the silence
bathed in soft black stars
let them trace the raindrops
under soft black stars
let them follow whispers
and scare away the night
let them kiss the featherbreath
of soft black stars
and let them ride their horses
licked by the wind and the snow
and tip-toe into twilight
where we all one day will go
caressed with tenderness
and with no fear at all
their faces shining river gold
washed by soft black stars
and angels' wings shall soothe their cares
and all the birds shall sing at dawn
blessed and wet with joy
you and i will meet one day
under the night sky
lit by soft black stars.

Michael Cashmore, David Tibet, Maja Elliott (Current 93)

Blue Monday

.

tekening: 'Klaar' van Barbara Jansma 

 

Blue Monday 

.

Een dag om lang te bed te blijven

’t is buiten koud en vochtigheid

wil ziektes en depressies kwijt

en virussen op harde schijven

sluit alle scholen en bedrijven

uit voorzorg en uit veiligheid

zowel privé als overheid

en laat de dokters briefjes schrijven

de wereld is een linke boel

vol enge kwalen en barbaren

en voor je ’t weet word je besmet

uit verantwoordelijkheidsgevoel

draai ik mij tegen die gevaren

alsnog een keertje om in bed.

© bert deben

Warisy (Rendeux), 22 februari 2005. 
 

Blue Monday is de zogenaamd meest deprimerende dag van het jaar. De bedenker van 'blauwe maandag' is de Britse psycholoog Cliff Arnall. Hij bedacht in 2005 een, naar zijn zeggen, wetenschappelijk verantwoorde formule waaruit zou blijken dat de maandag van de laatste volle week in januari de dag is waarop de meeste mensen zich treurig, neerslachtig of weemoedig voelen. Dit zou te maken hebben met het feit dat goede voornemens mislukt zijn en de vakanties ver weg lijken. Daarnaast zijn de dagen nog donker en is de maandag voor veel mensen de eerste dag van de werkweek. Arnall werd in academische kringen overladen met kritiek, maar desondanks geeft de media jaarlijks aandacht aan het fenomeen. In de media bestempelt men tegenwoordig echter gemakshalve de 3de maandag van januari als Blue Monday, misschien om het dan ook weer sneller achter de rug te hebben?

eerdere 'artistieke liaisons' met Barbara Jansma:

Een puntje waar ik stil verdwijn
Mevrouw Professor Bernadine
Genesis, dag 2

Winterlandschap

.

Van uit mijn kamer  

toont het winterse landschap  

als een ansichtkaart  

© bert deben   

Vogelwaarde, dinsdag 15 januari 2013  

   

 meer foto's van het winterlandschap op mijn fotoblog:
Winter in Vogelwaarde

.

 

Out of office poetry

 

 

 

Eén van de initiatieven van Gedichtendag 2013 is OUT OF OFFICE POETRY:

'Vindt u de typische out of office-mails ook zo inspiratieloos?
"Ik ben niet op kantoor en kan mijn mail niet beantwoorden. Voor dringende zaken kunt u…"
Dichters David Troch, Maarten Inghels, Joke van Leeuwen, Stijn Vranken, Lies Van Gasse en Ester Naomi Perquin schreven een poëtisch alternatief.'
 

Natuurlijk kon ik het niet laten om zelf ook een gedicht te bedenken voor mijn Out of the Office instelling op het werk – wie het eventueel gebruiken wil, krijgt bij deze alvast mijn toestemming:

 

Out of office 

 

Ik ben de hort op
pluk de vruchten van de dag
en als het langzaam even mag
zie ik rond wolken hogerop
verwachtingsvol een gouden rand

tot nader order uit het zicht
maar bij urgentie contacteer
collega’s onder dit bericht
zij blijven ernstig in de weer
en houden alles in de hand.


© bert deben

Antwerpen, donderdag 10 januari 2013 

Mortuarium

Je had het mooi gedaan
een beetje blauw aan slechts één oog
een streepje bloed uit beide oren
en ondertussen heel erg bleek
 
alsof je zou worden herboren
als een vampiertje in de nacht
wat je al altijd wilde zijn
en waar je nu ook wel op leek
 
voorzichtig zoende ik je mond
en zei hoezeer ik het verstond
dat iemand zo graag wil verdwijnen
 
al ben je nooit echt weg voor mij
want elke dag kom ik je tegen
en overal blijf jij me bij.
 
 
© bert deben
voor Dirk ( † 9 jan. 2012).

bijhorend:  

Eenzaam als het woordje ooit    

Hoe zou het zijn geweest als jij ...