Een puntje waar ik stil verdwijn ...

.

.

tekening: De Vliegenier van Barbara Jansma

Ik droom weer dat ik vliegen kan

eerst heel voorzichtig delicaat

een beetje drijvend zonder plan

terwijl ik alles achter laat

de stress, de zorgen, het verzuren

het veel te veel en veel te luid

ik durf me eindelijk bij te sturen

en drijf een eigen richting uit

ik laat mezelf steeds hoger gaan

en hang wat tussen wolken waar

ik rust op straaltjes zonneschijn 

geen last meer van een zwaar bestaan 

behaaglijk zweef ik verder naar

een puntje waar ik stil verdwijn.

© bert deben

Vlessart – Léglise, woensdag 9 juni 2010


Gedicht themadag van Barbara Jansma geplaatst bij haar tekening 'De Vliegenier'

een illustratie uit "Beppe Maaike's ondraaglijke vertellingen".

Vorige samenwerkingen met Barbara Jansma:

Mevrouw Professor Bernadine

Genesis, dag 2

.

Jotie T’ Hooft - En wat dan ?

.

.

.
EN WAT DAN ?

.
Op een dag zal ik weg zijn en

wat dan ? Verdwenen zonder een

teken te geven of te nemen en

het puin dat ik achterlaat is

niet langer lachwekkend. 

Want wie zoals ik nooit heeft

gebouwd laat niets achter dan

verwachting en verwarring en

wat dan ?

Wellicht in uw herinnering zal ik

stollen verstijven, niet lang meer

blijven maar verbleken tot verleden

en wat toen ? Te doen ?

‘Het was waar’ zult gij zeggen ‘hij speelde

met woorden als geen ander maar wat

heeft dat te betekenen.’  Zo bleek zal

ik zijn. 

In u …

en wat dan … ?

Jotie T’ Hooft (1956 - 1977)

uit : ‘In mij is onstuitbaar de doodsbloem ontloken’ 

de beste gedichten van Jotie T’Hooft, Manteau – Antwerpen

Biografie: Jotie T' Hooft (1956 - 1977)

.

Hotel Eden - Herman de Coninck

..

Hotel Eden

En 's nachts gingen we naakt zwemmen, we zwommen
onze namen op het water, ik zwom An in twee
grote letters, jij zwom uitgebreid aan de naam
Herman, en met de gouden maan eroverheen
leek het wel of we onze namen definitief
genoteerd hadden op een van de gewijde bladzijden
van het Boek.

Nadien kuste ik de waterdruppels
van je gezicht, voorzichtig één voor één
zoals een pointillist toetsjes aanbrengt
op zijn doek 'naakte vrouw bij maanlicht',
en in geen enkele vergelijking pasten je
borsten zo mooi als in mijn handen.

En in bed, ik kwam al van ver aan-
gerend declamerend 'Hier Ruk Ik Aan
Met Een Erectie Als Een Pompiersladder
Om Jouw Brand Te Blussen' en we lachten
en wat maakten we een leven

dat we negen maanden later
Tomas zouden noemen.

Herman de Coninck (1944 - 1997)
uit: De gedichten, De Arbeiderspers, Amsterdam, 1998
Website: http://www.hermandeconinck.be

Tam ben ik en uitgeteld

.

.

Antwerpen, MAS, maandag 09 mei 2012

zittend in de inkomhal van ‘Leven en Dood’ bij gezangen van sjamanen

.

De stemmen zwijgen in mijn hoofd

..

De stemmen zwijgen in mijn hoofd

ze zijn er nog, maar ze zijn stil

omdat de dokter zegt dat ik het wil

heeft hij ze allemaal verdoofd

in ’t labyrint van mijn gedachten

is het nog nooit zo stil geweest

ik spreek hen aan, verken bedeesd

of ze nu slapen of slechts wachten

van elke zin en klank beroofd

alsof ze hun bestaan vergaten

door enkel maar die ene pil

zoals de dokter had beloofd

hier zit ik dan, compleet verlaten

het leven in mijn hoofd staat stil. 

 

© bert deben

Antwerpen, o8 mei 2012

.

Afbeelding: 'Empty Head #9 (Visionairy)' van Lynne-Rachel Altman

Bijhorend: Burn-out 
en SSRI (selectieve serotonine heropnameremmer)