De liefde wachtte geduldig afgeschopt en afgewezen, dood gevrorenweer ontdooid en weer verrezenen altijd nog een beetje bangze wachtte, maar al lang niet meerop eeuwigheid, haar dromen kwijtzag zij in winterse seizoenende schoonheid zelfs in het vergaanmaar plots zou zij er toch weer staanrijzig, reikend en ontdaanvan alle pek en verenom dan, door niemand nog verwachtfluisterend te beweren :Ik besta !© bert debenVogelwaarde / Antwerpen, 30 nov. / 01 dec. 2008, voor Ruud.
gepubliceerd in het lentenummer 2013/2 van Literair Vlugschrift Avier en in Avier bloemlezing 2013
en in de bundel 'Na het vrijen steek ik een gedicht op'
.
