woensdag 17 oktober 2018

de nacht uit de dekens



Ze schudt de nacht uit de dekens
bergt een droom in een kast
het is dag, er zal weinig gebeuren  

ze strompelt met een tas van de zetel
naar wat iemand keuken noemde
een korst brood, onbelegd   

op de andere stoel aan de tafel
ligt een stapel oude kranten
soms houdt ze een blad naar het licht
haar ogen lezen niet meer  

als het winter is blijven de gordijnen gesloten
het wintert al jaren. 
 

© bert deben
Vogelwaarde, maandag 25 november 2013.
 


6 opmerkingen:

  1. Een indringend, triest gedicht.

    Simone

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heel mooi, ook intriest Bert. Zou anno nu niet meer mogen. Laurine

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zo mooi, dit gedicht. ik zie gaten in haar sloffen wil graag nieuwe aan haar geven en een arm om haar heen. Een vers brood voor haar halen bij de warme bakker

    BeantwoordenVerwijderen