Mijn draakje poetste zijn tanden
gooide olie op het vuur in zijn mond
en vroeg, tijdens het gorgelen, of ik hem verstond
ik zei: jij gaat je neus wel eens verbranden!
dan schuifelde het heen en weer
sprong van stoel naar stoel en op de tafel
stond daar stil en vroeg bedeesd
wat betekent ‘oud en wijs’?
dat is – zei ik – de tijd die is voorbij gegaan
en weten wie je bent geweest
maar ook wat moeilijker te been en grijs …
toen vroeg ik wat het later worden wou
draakje dacht niet heel lang na en zei spontaan:
‘heel groot en sterk en altijd dicht bij jou!’
© bert deben
.
