Vleugels
Ik nam de vleugels die jij schonk
en toonde jou hoe groot, hoe breed
gesmeerd en doelbewust ontkleed
jouw alfaman, jouw zilte dronk
geheel in jou gemarineerd
jouw geur de mijne en ik van jou
het kamertje dat ik herbouw
tot nu van mij en omgekeerd
het daarna samen teder tonen
baldadigheid tot gloed versmolten
de pit in mij een broze schijn
mijn hoofd wil op jouw borstkast wonen
mijn schouder in jouw okselholte
zo lig ik graag van jou te zijn.
© bert deben
Antwerpen, maandag 05 januari 2009, voor Ruud.
Prachtig een ode van jouw liefde aan Ruud. Geweldig 🍀❤️
BeantwoordenVerwijderenWat een prachtig gedicht aan Ruud ! ❤
BeantwoordenVerwijderenMOooooi Bert!
BeantwoordenVerwijderenLiefde is ... ❤️
BeantwoordenVerwijderenPrachtig liefdesgedicht!
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk liefdesgedicht.
BeantwoordenVerwijderenNog veel gelukkige jaren samen toegewenst xxx
De liefde is mooi! ❤️
BeantwoordenVerwijderenWauw wat een mooi gedicht … dat zet tot nadenken. … lief gelukzalig en zo veel meer.
BeantwoordenVerwijderenHouden Bert.
Houden van mooiste dat er is. !!
❤️🎶🎶🎶❤️🥰
Intens intiem♥️♥️♥️
BeantwoordenVerwijderenPRACHTIG !!!
BeantwoordenVerwijderenerg goed ,erg goed!
BeantwoordenVerwijderenOntroerend prachtig, deze ode. Heel mooi verwoord.
BeantwoordenVerwijderenJe zal deze Ruud maar zijn...