De vleugels die jij schonk

 

Vleugels

Ik nam de vleugels die jij schonk
en toonde jou hoe groot, hoe breed
gesmeerd en doelbewust ontkleed
jouw alfaman, jouw zilte dronk

geheel in jou gemarineerd
jouw geur de mijne en ik van jou
het kamertje dat ik herbouw
tot nu van mij en omgekeerd

het daarna samen teder tonen
baldadigheid tot gloed versmolten
de pit in mij een broze schijn
mijn hoofd wil op jouw borstkast wonen

mijn schouder in jouw okselholte
zo lig ik graag van jou te zijn.

© bert deben

Antwerpen, maandag 05 januari 2009, voor Ruud.