Parafrase
Mijn hele leven lang was afscheid nemen
in elke brief, in elk gedicht, in elke zin
kwam wel het woordje ‘dood’ of ‘afscheid’ in
zo niet direct, dan ergens wel in zwemen
een lang subtiel vaarwel, mezelf ontnemen
dat ik leven durf of wil, in chronisch onmin
met vergankelijk geluk, steeds de tegenzin
de afkeer om te zijn in het extreme
verlang van mij geen nieuwe parafrase
ik ben te uitgeput, te moe, te zeer ontkracht
hoe kan nog van een mens als ik worden verwacht
iets duidelijk te maken aan de dwazen
ze zouden zich alleen maar meer verbazen
ze zien wie dat dit schrijft slechts als hij lacht.
© bert deben
Antwerpen, 19 juni 1994.
