De weekendpapa wandelt door het parkzijn dochtertje raapt enthousiast kastanjes open toont ze één voor éénkastanjes als haar ogenen gevonden net als papadie vanmorgen nog verloren wasin de speeltuin kent ze Robindie met stenen gooit en ruzie krijgtvan mama en van papamaar moet een weekendpapa ruzie gevenhij ziet zijn dochtertje maar evenen ach, het kind moet kunnen levenhij kijkt opvallend naar een andere kanthij neemt zijn dochtertje weer bij de handals het wat later en wat kouder wordten toont haar hamburger- en colalanden straks, als het tijd voor afscheid isgeeft hij haar liefdevol een zoenen zegt : “… en braaf zijn bij de mama !”iets wat hij zelf dan niet kon doen.© bert debenWilrijk, 21 oktober 1990
