.
Er huist een moordenaar in mijhij glimlacht wat en speurt alvastnaar een motief, een snuisterijdat best bij zijn verlangen past
de juiste dag, het juiste oordnu enkel nog het juiste seineen laatste zin, het laatste woordhij wil vooral heel zeker zijn
zijn ogen kijken zoekend rondnaar alles wat ik hier beleefeen hoogte- of een dieptepunteen neiging op de achtergrond
hij heeft het op zichzelf gemuntmaar wacht tot ik het teken geef.
© bert deben
Antwerpen 8 juli 2009 onaf + Vogelwaarde, januari 2023
afgewerkt voor de maandopdracht van schrijversgezelschap
Apropos met als thema ‘het laatste woord’
Zoals ik u hier lees Bert ‘leef je in tweestrijd !
BeantwoordenVerwijderenJe wacht nog …. Laat het maar bezinken 💪☘️☘️
De gedachte gaan wel voorbij !!
De laatste strofe geeft het gedicht wel een heel andere wending (wat ik dan bevestigd zie in de labels ...)
BeantwoordenVerwijderenMij treft altijd de humor ( een beetje “snikken en grimlachjes”).
BeantwoordenVerwijderenAssyke
Prachtig en aangrijpend.
BeantwoordenVerwijderenZo ontzettend knap geschreven
Hartelijke groet,
Joke.
Bij de zeeuwse dichters heb je wel je ding gevonden. Een heuse kruisbestuiving met vruchtbaar maar vooral mooi resultaat! Want je gedichten zijn supermooi, hoor!
BeantwoordenVerwijderenKnap dat je de uitdaging die erbij hoort van het maandelijks schrijven en afleveren zo mooi kan invullen… er zit hoe langer hoe meer roerigheid in je dat vraagt om in een kunstwerkje omgezet te worden, hé! Je pen haalt steeds meer en meer uit je, zelfs waar jij het zelf niet had verwacht, heb ik de indruk.
Zwaar thema luchtig verpakt.
BeantwoordenVerwijderen