Thuis
Voor moeder moet het leven heel doorzichtig zijn
een levensinhoud vol ammonia en javel
ze zal het huis ook nooit verlaten, zonder snel
het glas te controleren achter het gordijn
je kan de ruiten schijnt ook kuisen met azijn
is haar antwoord, als vader haar bezorgd vertelt
dat de wereld naar de kloten gaat, ze voorspelt
dat het zelfs schoner zal zijn, maar de zonneschijn
toont haar vegen die ze vroeger toch nooit echt had
ze grijpt dus opnieuw naar het oude procedé
en naar haar emmers en haar zeemvel en gedwee
verwijdert ze al de strepen en elke spat
vader gaat tegen het beleid op oorlogspad
moeder, inspecteert het venster en is tevree.
© bert deben
Antwerpen, zondag 20 juni 1999,
geschreven na het zien van de film ‘The Hanging Garden’.
zondag 20 juni 1999
Moeder inspecteert het venster
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Liefdevolle herinnering...
BeantwoordenVerwijderenDie afwijking is mij vreemd...ik heb er vele anderen!
BeantwoordenVerwijderenPrachtig gedicht !
BeantwoordenVerwijderenSuper groetjes !
Fijne feestdag 🍀🥰❤️👻
Tante José en nonkel Swa,never forget, better than all the rest
BeantwoordenVerwijderenMijn mama is ook een beetje zo maar ik neem het gedwee en herbegin met veel liefde. Mooi gedichtje.
BeantwoordenVerwijderenAltijd vasthouden aan wat het beste werkt.
BeantwoordenVerwijderenJammer dat ik die film niet zag.
BeantwoordenVerwijderenKan wellicht nog wel.
Maar ook zonder
en door bestofte ramen
zou ik het levenloze lichaam
van William wel zien...
moest je er ooit de kans toe hebben, een absolute aanrader - en voor mij een wake up call, wat ook nog leidde tot dit gedicht: https://bertdeben.blogspot.com/2011/01/hanging-garden-1ste-prijs-aardenburgse.html
VerwijderenJaren later.
VerwijderenHetzelfde maar anders en 'kunstiger' 👍