Grand Cru(Jaargang 50; sonnet 1)Luxemburg, bijna leeg terras2de helft van mijn eerste eeuwde haren thans een tint van sneeuwterwijl ik in een schriftje krasik kijk doorheen een halfvol glasen ik geniet van elke slokalsof de hemel open troken niets voor mij ooit mooier wasdat is dan ook het grote planwaar ’t vroeger geen erkenning kreegzie ik nu schoonheid dichter bijzo dicht, dat ik het voelen kaneen laatste teug, het glas is leeg,je knipoogt en je lacht naar mij.© bert debenVianden, Luxemburg, donderdag 09 september 2010, voor Ruud.
.
Wat een lief gedicht vanuit Vianden!!
BeantwoordenVerwijderenJe leefde je toen al helemaal vanuit je gevoel! Héérlijk!!