Voor N..Vijftien jaar nadien herrezenwe zwegen wat we nooit vergatenbehoedzaam lachte ik, je praatte(ik voelde mij toen afgewezenik wilde slechts die ene zoeneen kleinigheid om trouw te blijvenik voelde jou tot ijs verstijven)je had – bleek nu – het lef niet toenik was gejaagd, had geen geduldhad verloren jaren in te halenmaar niet als jij in lijdzaamheidwat jij verzweeg, heb ik gebruldwe moesten blijkbaar eerst verdwalenik in de deining, jij in tijd.© bert debenSint Niklaas, zaterdag 26 augustus 2006, voor Norri.
.
.
