.
Er grazen vlekken in de wei
ze maken melk en kaas en boter
een late zon schuift traag voorbij
en maakt hun schaduwen wat groter
ze grazen voort, ze zien het niet
het gras verteert zich in vier magen
het land is plat zo ver men ziet
ze grazen voort vol welbehagen
de grond is vochtig groen en vlak
en rustig glijdt de tijd voorbij
een neder land zo ver men ziet
ze grazen voort op hun gemak
de trein passeert, ze zien het niet
er grazen vlekken in de wei.
© bert deben
Antwerpen, zondag 7 oktober 2007, voor Bart,
werd in 2007 al een keer geplaatst op het Volkskrantblog.
Prachtig, Bert, ik was het al helemaal vergeten! :)
BeantwoordenVerwijderenvolgens mij schreef ik het destijds bij een foto die jij geplaatst had op het VK-blog ...
Verwijderenherwerkte het licht, maar vind het na al die jaren toch ook nog een geslaagd gedicht ;-)
Ze moeten dat vooral ook kunnen blijven doen.
VerwijderenMooi gedicht Bert. De Nederlandse koe heeft volgens mij 4 magen, maar misschien in België 7.😏
BeantwoordenVerwijderenmet dank voor de biologische extra info (waar haalde ik toch 7 vandaan, stadsmens natuurlijk 😏), ik paste het meteen aan in het gedicht!
VerwijderenEenvoudig maar zo meeslepend !
BeantwoordenVerwijderenZe zien er goed uit met al hun magen 😂
Wanneer koeien voedsel verteren, resulteert dit fermentatieproces in methaan. Vee produceert 250 tot 500 liter van dit gas per dag en dat zorgt voor problemen. Vee is verantwoordelijk voor 14,5 procent van alle uitstoot, en vlees- en melkvee overtreffen alle andere dieren als uitstoters van methaan. Aangezien de meerderheid van de 1,4 miljard koeien op aarde als vee wordt gehouden, is het bewezen dat het verminderen van onze consumptie van vlees en zuivelproducten een effectieve manier is om de wereldwijde klimaatverandering tegen te gaan.
BeantwoordenVerwijderen