.
Hij is onlangs ontsnapt uit mij 
de ietwat frêle jongeman 
die steeds op zoek was naar zichzelf 
en in gezelschap zelden sprak 
het klikte tussen hem en mij 
niet meer zo goed, er werd sinds lang 
al niet meer met elkaar gepraat 
hij zat daar maar, hij wachtte af 
ik had hem van mij afgesloten 
verzweeg bij gasten zijn bestaan 
en was hem grotendeels vergeten 
hij wandelde aan mij voorbij 
ik zag niet eens dat hij verdween 
hij is onlangs ontsnapt uit mij.   
© bert deben 
  Dit gedicht werd zondag 28 augustus 2016 genomineerd voor de Citer-Prijs, de poëzieprijs van poëziefestival Het Park Vertelt dat dit jaar voor de 12de keer plaats vond te Oosterbeek. Gedichten moesten passen bij 1 van de 5 kunstwerken die vooraf bekend werden gemaakt, voor mijn gedicht was dat de collage van Tilly van Dijk (zie foto boven en scan onderaan uit het programmabundeltje van Het Park Vertelt).
Andere genomineerden waren Anneke Wasscher, Paul Vincent, Laurens Hoevenaren, Rob Boudestein, Dick van Welzen, Meindert Boersma, Marc Draijer en Astrid Aalderink - elke genomineerde mocht een gedicht voordragen. Uiteindelijke winnaar was Anneke Wasscher die met haar beeldend gedicht 'Zwart-Wit' zeer terecht voor een 2de keer de Citer-Prijs in ontvangst mocht nemen.


Als je er niet op verdacht bent
BeantwoordenVerwijderenkan hij zomaar voor je staan
dan komt het er op aan om je rug
recht te houden. Kost wat kracht
maar als daarover beschikt,
dan vertrekt hij wel weer.
Fraai Bert!
BeantwoordenVerwijderenEen gedeelte van je leven afgesloten.
BeantwoordenVerwijderenHeel mooi!
BeantwoordenVerwijderenGedicht en kunstwerk een mooi geheel.
BeantwoordenVerwijderenWat een passende tekst bij de collage. Zonder die frêle jongeman zou je niet de man zijn die je nu bent.Dag Bert!
BeantwoordenVerwijderenMensen als passanten
BeantwoordenVerwijderenLaten ze sporen na?
Lit-tekens?
Niets?
En toch 'ontsnapt'
De vraag staat uitgedicht. 👍🩷
Een zielswissel? Een afsplitsing? Een tweespalt in jezelf?
BeantwoordenVerwijderenMooi om het zo te kunnen beschouwen en afscheid te nemen van je jongere meer onzekere zelf.