Balkongedicht 1, jg 2
.
Beneden steekt de lente
de straat over – aan de ene kant
een beetje herfst nog in de
schaduw
aan de andere kant: de zon
en uit de wind op het balkon
is het voor mij een beetje zomer
ik zit, ik lees, ik schrijf, ik
voel
hoe alles langzaam wordt en opgewekt
een winter is het nooit geweest
alleen maar regen – als de
lente
oversteekt komt ze de stadsmens
tegen
onderweg naar eeuwig tijd te
kort
ik zit op mijn balkon en kijk
het aan
10 hoog, de lieve lente, het
bestaan …
© bert deben
Antwerpen,
donderdag 17 maart 2016,
1ste
balkongedicht, jaargang 2.
prachtig!
BeantwoordenVerwijderenBravo Bert!
BeantwoordenVerwijderenschitterend!
BeantwoordenVerwijderenblij dat 10hoog zo mooi inspireert
Houd dat gevoel vast! Het weer doet het helaas niet :-(.
BeantwoordenVerwijderenJe zit daar goed, dat deel je weer mooi. De lente is ook zo'n zalig seizoen. Hopelijk komt ze echt snel.
BeantwoordenVerwijderenEen gedicht als een déjà vu, en bovendien een soort van Shakespearesonnet. Mooi!
BeantwoordenVerwijderenik proef het prettige gevoel van een balkon 10hoog in de prille lente...
BeantwoordenVerwijderen