donderdag 14 augustus 2014

Ik wil alleen zijn met de zee - Toon Hermans

                                                                         foto: zonsondergang in Nieuw Zeeland (bert deben)

Zee

Ik wil alleen zijn met de zee,
ik wil alleen zijn met het strand,
ik wil mijn ziel wat laten varen,
niet mijn lijf en mijn verstand.

Ik wil gewoon een beetje dromen
rond de dingen die ik voel
en de zee, ik weet het zeker,
dat ze weet wat ik bedoel.

Ik wil alleen zijn met de golven,
'k wil alleen zijn met de lucht,
ik wil luist'ren naar mijn adem,
ik wil luisteren naar mijn zucht.

Ik wil luisteren naar mijn zwijgen,
daarna zal ik verder gaan
en de zee, ik weet het zeker,
zal mijn zwijgen wel verstaan.
 


Toon Hermans (1916 - 2000)
 
ter nagedachtenis van René Deben (29 apr.1932 - 9 aug. 2014)
 

 

14 opmerkingen:

  1. Thanks Bert, ik herdenk hem met de prettige momenten die ik herinner, die zijn er zeker ook geweest, spijtig genoeg met ik dan ook tot mijn kinderjaren terug gaan, maar ze zijn en blijven er.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. prachtig, om tot rust te komen...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ontroerend mooi ....ben er stil van ....alweer ....

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Fijn om telkens weer te lezen en mee te deinen met de wijsheid die erin gebed is

    BeantwoordenVerwijderen
  5. stilte,zee en je gedachten,niets meer....even verdwalen!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Prachtige woorden Van Toon Hermans. Lees zijn gedichten ook nog vaak maar zie ook graag zijn One man shows.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Herdenk mijn lief aan de zee op Texel.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Het zat in Winteruur vorige week (het mooiste TV-programma dat ik ken.)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Van de Zee
    (Aan Frederik van Eeden)

    De Zee, de Zee klotst voort in eindeloze deining,
    De Zee, waarin mijn Ziel zichzelf weerspiegeld ziet;
    De Zee is als mijn Ziel in wezen en verschijning,
    Zij is een levend schoon en kent zichzelve niet.

    Zij wist zichzelve af in eeuwige verreining,
    En wendt zich altijd òm en keert weer waar zij vliedt,
    Zij drukt zichzelve uit in duizenderlei lijning,
    En zingt een eeuwig-blij en eeuwig-klagend lied.

    O, Zee was Ik als Gij in àl uw onbewustheid,
    Dàn zou ik eerst gehéél en gróót gelukkig zijn;

    Dán had ik eerst geen lust naar menselijke belustheid
    Op menselijke vreugd en menselijke pijn;

    Dan wàs mijn Ziel een Zee, en hare zelfgerustheid
    Zou, wijl Zij groter is dan Gij, nóg groter zijn

    Willem Kloos

    BeantwoordenVerwijderen