donderdag 4 september 1997

September, straks dag 7

.
. 
September, dag 7

September wandelt vanaf nu met kille schreden
door het landschap dat mijn ziel mag zijn, oude vragen
verkleuren het groen en de zon schijnt enkel vage
stralen op een vers jaargetij, een nieuw verleden

de dichter reflecteert vanop latente treden
die hem lokken naar Nirwana, stapelt daar lagen
met woorden tot sonnet en herleest weer met trage
ogen vol begrip wat hij beter had vermeden

hij herbeleeft almaar de fouten in zijn leven
geeft de wereld wat hij denkt dat hij schenken kan:
gedichten van kristal, waarop men zal proberen 
stenen te werpen om de scherven te creëren 
waarmee de dichter zich verminken zal tot man 
 
 
het is vandaag september, en alweer dag 7.


© bert deben 
Turnhout, 1 + 2 september 1997 
Vogelwaarde 30 maart 2021 deels herschreven, luisterend naar 
Ghosteen van Nick Cave and The Bad Seeds:  
 
 

1 opmerking:

  1. Een schitterend gedicht, dat je al zoveel jaar geleden hebt geschreven en het raakt voor altijd.

    BeantwoordenVerwijderen