zaterdag 24 augustus 1996



Ik zie, ik zie
ik zie wat niemand anders ziet:
ik zie mij in de spiegel staan
geheel ontdaan, ook van mijn kleding
een stuk verdriet in een cocon
(een jasje dat ik zelf dan spon
van vele draden zelfbedrog)

de blonde jongen
de Peter Pan die nooit een man zal zijn
de engel der bekoring
de dichter van het eigenleed

ik zie
wat niemand ooit bezichtigen mocht 
de waardeloze schrijver
die zichzelf voor tweemaal niets verkocht.


© bert deben
Kamperland, zaterdag 24 augustus 1996.

 

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten